ปตฺตมาทายาติ ภิกฺขาภาชนํ คเหตฺวาฯ อนคาโรติ อปิ อหํ อคารวิรหิโต ปรกุเลสุ จเรยฺยํฯ สาเยว ชีวิกาติ สา เอว เม ชีวิกา เสยฺโย วรตราฯ ยา จาธมฺเมน เอสนาติ ยา จ อธมฺเมน เอสนาฯ อิทํ วุตฺตํ โหติ – ยา อธมฺเมน เอสนา, ตโต เอสาว ชีวิกา สุนฺทรตราติฯ อหิํสยนฺติ อวิเหเฐนฺโตฯ อปิ รชฺเชนาติ เอวํ ปรํ อวิเหเฐนฺโต กปาลหตฺถสฺส มม ชีวิกกปฺปนํ รชฺเชนาปิ วรํ อุตฺตมนฺติฯ

อิติ โส ปุนปฺปุนํ ยาจนฺตมฺปิ ตํ ปฏิกฺขิปิฯ เสยฺโยปิ ตสฺส มนํ อลภิตฺวา ตํ วนฺทิตฺวา คนฺตฺวา ตสฺส อนาคมนภาวํ รญฺโญ อาโรเจสิฯ

สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ, สจฺจปริโยสาเน อุกฺกณฺฐิตภิกฺขุ โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหิ, อปเรปิ พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ สจฺฉิกริํสุฯ

ตทา ราชา อานนฺโท อโหสิ, เสยฺโย สาริปุตฺโต, ปุโรหิตปุตฺโต ปน อหเมว อโหสินฺติฯ

เสยฺยชาตกวณฺณนา ทสมาฯ

กาลิงฺควคฺโค ปฐโมฯ

2. ปุจิมนฺทวคฺโค

[311] 1. ปุจิมนฺทชาตกวณฺณนา

อุฏฺเฐหิ โจราติ อิทํ สตฺถา เวฬุวเน วิหรนฺโต อายสฺมนฺตํ มหาโมคฺคลฺลานํ อารพฺภ กเถสิฯ เถเร กิร ราชคหํ อุปนิสฺสาย อรญฺญกุฏิกาย วิหรนฺเต เอโก โจโร นครทฺวารคาเม เอกสฺมิํ เคเห สนฺธิํ ฉินฺทิตฺวา หตฺถสารํ อาทาย ปลายิตฺวา เถรสฺส กุฏิปริเวณํ ปวิสิตฺวา ‘‘อิธ มยฺหํ อารกฺโข ภวิสฺสตี’’ติ เถรสฺส ปณฺณสาลาย ปมุเข นิปชฺชิฯ เถโร ตสฺส ปมุเข สยิตภาวํ ญตฺวา ตสฺมิํ อาสงฺกํ กตฺวา ‘‘โจรสํสคฺโค นาม น วฏฺฏตี’’ติ นิกฺขมิตฺวา ‘‘มา อิธ สยี’’ติ นีหริฯ