มา ตฺวํ มญฺญีติ ตฺวํ ปน ‘‘เอตํ มยา ทวา กต’’นฺติ มา มญฺญิฯ สเจปิมํ ปิหยสีติ สเจ อิมํ มม กตํ มสฺสุกุตฺติํ ตฺวํ อิจฺฉสิฯ

ตํ สุตฺวา โพธิสตฺโต ฉฏฺฐํ คาถมาห –

[139]

‘‘ตฺวญฺเญว มณินา ฉนฺโน, สุกตาย จ มสฺสุยา;

อามนฺต โข ตํ คจฺฉามิ, ปิยํ เม ตวทสฺสน’’นฺติฯ

ตตฺถ มณินาติ มณิโน, อยเมว วา ปาโฐฯ อิทํ วุตฺตํ โหติ – สมฺม วายส, ตฺวญฺเญว อิมสฺส มณิโน อนุจฺฉวิโก อิมิสฺสา จ สุกตาย มสฺสุยา , มม ปน ตว อทสฺสนเมว ปิยํ, ตสฺมา ตํ อามนฺตยิตฺวา คจฺฉามีติฯ

เอวญฺจ ปน วตฺวา โพธิสตฺโต อุปฺปติตฺวา อญฺญตฺถ คโตฯ กาโก ตตฺเถว ชีวิตกฺขยํ ปตฺโตฯ

สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ, สจฺจปริโยสาเน โลลภิกฺขุ อนาคามิผเล ปติฏฺฐหิฯ ตทา กาโก โลลภิกฺขุ อโหสิ, ปาราวโต ปน อหเมว อโหสินฺติฯ

ปาราวตชาตกวณฺณนา ทสมาฯ

ขรปุตฺตวคฺโค ทุติโย นิฏฺฐิโตฯ

ชาตกุทฺทานํ –

อวาริยํ เสตเกตุ, ทรีมุขญฺจ เนรุ จ;

อาสงฺกมิคาโลปญฺจ, กาฬกณฺณี จ กุกฺกุฏํฯ

ธมฺมธชญฺจ นนฺทิยํ, ขรปุตฺตํ สูจิ เจว;

ตุณฺฑิลํ โสณฺณกกฺกฏํ, มยฺหกํ วิชฺชาธรญฺเจวฯ

สิงฺฆปุปฺผํ วิฆาสาทํ, วฏฺฏกญฺจ ปาราวตํ;

สงฺคายิํสุ มหาเถรา, ฉกฺเก วีสติ ชาตเกฯ

ฉกฺกนิปาตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

7. สตฺตกนิปาโต

1. กุกฺกุวคฺโค

[396] 1. กุกฺกุชาตกวณฺณนา