พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลมปัจจนียะ [ติกปัฏฐาน] 12.ปริตตติกะ 1.ปฏิจจวาร
สภาวธรรมที่ไม่เป็นมหัคคตะและที่ไม่เป็นอัปปมาณะอาศัยสภาวธรรมที่เป็น
ปริตตะเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (5)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นมหัคคตะอาศัยสภาวธรรมที่เป็นมหัคคตะเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นปริตตะอาศัยสภาวธรรมที่เป็นมหัคคตะเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นอัปปมาณะอาศัยสภาวธรรมที่เป็นมหัคคตะเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นปริตตะและที่ไม่เป็นอัปปมาณะอาศัยสภาวธรรมที่เป็น
มหัคคตะเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นมหัคคตะและที่ไม่เป็นอัปปมาณะอาศัยสภาวธรรมที่เป็น
มหัคคตะเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (5)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นอัปปมาณะอาศัยสภาวธรรมที่เป็นอัปปมาณะเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นปริตตะอาศัยสภาวธรรมที่เป็นอัปปมาณะเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นมหัคคตะอาศัยสภาวธรรมที่เป็นอัปปมาณะเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นมหัคคตะและที่ไม่เป็นอัปปมาณะอาศัยสภาวธรรมที่เป็น
อัปปมาณะเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นปริตตะและที่ไม่เป็นมหัคคตะอาศัยสภาวธรรมที่เป็น
อัปปมาณะเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (5)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นมหัคคตะอาศัยสภาวธรรมที่เป็นปริตตะและที่เป็นอัปปมาณะ
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นอัปปมาณะอาศัยสภาวธรรมที่เป็นปริตตะและที่เป็นอัปปมาณะ
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
