เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลมปัจจนียะ [ติกปัฏฐาน] 5.สังกิลิฏฐติกะ 1.ปฏิจจวาร
สภาวธรรมที่ไม่ใช่กิเลสทำให้เศร้าหมองและเป็นอารมณ์ของกิเลสอาศัยสภาวธรรม
ที่กิเลสไม่ทำให้เศร้าหมองและไม่เป็นอารมณ์ของกิเลสเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่มิใช่กิเลสไม่ทำให้เศร้าหมองแต่เป็นอารมณ์ของกิเลสอาศัย
สภาวธรรมที่กิเลสไม่ทำให้เศร้าหมองและไม่เป็นอารมณ์ของกิเลสเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่ใช่กิเลสทำให้เศร้าหมองเป็นอารมณ์ของกิเลสและที่มิใช่กิเลส
ไม่ทำให้เศร้าหมองไม่เป็นอารมณ์ของกิเลสอาศัยสภาวธรรมที่กิเลสไม่ทำให้เศร้าหมอง
และไม่เป็นอารมณ์ของกิเลสเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่ใช่กิเลสทำให้เศร้าหมองเป็นอารมณ์ของกิเลสและที่มิใช่กิเลส
ไม่ทำให้เศร้าหมองแต่เป็นอารมณ์ของกิเลสอาศัยสภาวธรรมที่กิเลสไม่ทำให้เศร้าหมอง
และไม่เป็นอารมณ์ของกิเลสเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (5)
สภาวธรรมที่ไม่ใช่กิเลสทำให้เศร้าหมองและเป็นอารมณ์ของกิเลสอาศัยสภาวธรรม
ที่กิเลสไม่ทำให้เศร้าหมองเป็นอารมณ์ของกิเลสและที่กิเลสไม่ทำให้เศร้าหมองไม่เป็น
อารมณ์ของกิเลสเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่ไม่ใช่กิเลสทำให้เศร้าหมองและเป็นอารมณ์ของกิเลสอาศัยสภาวธรรม
ที่กิเลสทำให้เศร้าหมองเป็นอารมณ์ของกิเลสและที่กิเลสไม่ทำให้เศร้าหมองแต่เป็น
อารมณ์ของกิเลสเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ฯลฯ มี 3 วาระ (ย่อ)

เหตุปัจจัย มี 19 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 9 วาระ ฯลฯ
วิปากปัจจัย มี 11 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 19 วาระ

(พึงขยายสหชาตวาร ปัจจยวาร นิสสยวาร สังสัฏฐวาร สัมปยุตตวารให้
พิสดาร ในปัญหาวารไม่ได้เป็นเช่นเดียวกัน)

[32] เหตุปัจจัย มี 13 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 15 วาระ
อธิปติปัจจัย มี 15 วาระ


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 45 หน้า :233 }


พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลมปัจจนียะ [ติกปัฏฐาน] 6.วิตักกติกะ 1.ปฏิจจวาร

อนันตรปัจจัย มี 16 วาระ ฯลฯ
สหชาตปัจจัย มี 19 วาระ
อัญญมัญญปัจจัย มี 9 วาระ
นิสสยปัจจัย มี 26 วาระ
อุปนิสสยปัจจัย มี 17 วาระ
ปุเรชาตปัจจัย มี 6 วาระ
ปัจฉาชาตปัจจัย มี 9 วาระ
อาเสวนปัจจัย มี 8 วาระ
กัมมปัจจัย มี 13 วาระ
วิปากปัจจัย มี 8 วาระ
อาหารปัจจัย มี 13 วาระ ฯลฯ
มัคคปัจจัย มี 13 วาระ
สัมปยุตตปัจจัย มี 9 วาระ
วิปปยุตตปัจจัย มี 12 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 26 วาระ

6. วิตักกติกะ 1. ปฏิจจวาร
1. ปัจจยานุโลม - เหตุปัจจัย
[33] สภาวธรรมที่ไม่ใช่มีทั้งวิตกและวิจารอาศัยสภาวธรรมที่มีทั้งวิตกและวิจาร
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่มิใช่ไม่มีวิตกมีเพียงวิจารอาศัยสภาวธรรมที่มีทั้งวิตกและวิจาร
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่มิใช่ไม่มีทั้งวิตกและวิจารอาศัยสภาวธรรมที่มีทั้งวิตกและวิจาร
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่ใช่มีทั้งวิตกวิจารและที่มิใช่ไม่มีทั้งวิตกวิจารอาศัยสภาวธรรมที่
มีทั้งวิตกและวิจารเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 45 หน้า :234 }