เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกติกปัฏฐาน] 20. อัชฌัตตติกะ 1. กุสลติกะ
สภาวธรรมที่มีปัจจุบันธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรมที่มี
ปัจจุบันธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 3 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
[125] สภาวธรรมที่มีอดีตธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลอาศัยสภาวธรรมที่
มีอดีตธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีอนาคตธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลอาศัยสภาวธรรมที่มี
อนาคตธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีปัจจุบันธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลอาศัยสภาวธรรมที่มี
ปัจจุบันธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 3 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)
[126] สภาวธรรมที่มีอดีตธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัย
สภาวธรรมที่มีอดีตธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีอนาคตธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรมที่มี
อนาคตธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีปัจจุบันธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตอาศัยสภาวธรรมที่มี
ปัจจุบันธรรมเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นอัพยากฤตเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 3 วาระ ทุกปัจจัยพึงขยายให้พิสดาร)

20. อัชฌัตตติกะ 1. กุสลติกะ
1. ปฏิจจวาร - เหตุปัจจัย
[127] สภาวธรรมที่เป็นภายในตนซึ่งเป็นกุศลอาศัยสภาวธรรมที่เป็นภายใน
ตนซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :797 }