พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 21. อัชฌัตตารัมมณติกะ 1. เหตุทุกะ
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่มี
ธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)
[232] เหตุปัจจัย มี 2 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 2 วาระ (ย่อ)
นอธิปติปัจจัย มี 2 วาระ
นปุเรชาตปัจจัย มี 2 วาระ
นปัจฉาชาตปัจจัย มี 2 วาระ
นอาเสวนปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปากปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปปยุตตปัจจัย มี 2 วาระ (ย่อ)
(พึงขยายสหชาตวาร ฯลฯ สัมปยุตตวารให้พิสดารเหมือนกับปฏิจจวาร)
เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัย
[233] สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2)
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่มีธรรมภายนอกตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีธรรมภายในตนเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2) (ย่อ)
