พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 20. อัชฌัตตติกะ 1. เหตุทุกะ
สภาวธรรมที่เป็นภายนอกตนซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่เป็นภายนอกตน
ซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)
[223] เหตุปัจจัย มี 2 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 2 วาระ (ย่อ)
นอธิปติปัจจัย มี 2 วาระ
นปุเรชาตปัจจัย มี 2 วาระ
นปัจฉาชาตปัจจัย มี 2 วาระ
นอาเสวนปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปากปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปปยุตตปัจจัย มี 2 วาระ (ย่อ)
(พึงขยายสหชาตวาร ฯลฯ สัมปยุตตวารให้พิสดารเหมือนกับปฏิจจวาร)
เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัยเป็นต้น
[224] สภาวธรรมที่เป็นภายในตนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่เป็น
ภายในตนซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่เป็นภายนอกตนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่เป็นภายนอก
ตนซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นภายในตนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่เป็นภายในตน
ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นภายในตนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่เป็นภายนอกตน
ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2)
สภาวธรรมที่เป็นภายนอกตนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่เป็นภายนอก
ตนซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นภายนอกตนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่เป็นภายใน
ตนซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2)
