พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 16. มัคคารัมมณติกะ 1. เหตุทุกะ
เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัยเป็นต้น
[194] สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีมรรคเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นเหตุซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มีมรรคเป็น
เหตุซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นอธิบดีซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มีมรรค
เป็นอธิบดีซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย มี 5 วาระ
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นอารมณ์และที่มีมรรคเป็นอธิบดีซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัย
แก่สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นเหตุและที่มีมรรคเป็นอธิบดีซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นเหตุซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นเหตุซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มีมรรคเป็น
อารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นเหตุซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มีมรรคเป็น
อธิบดีซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นเหตุซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มีมรรคเป็น
อารมณ์และที่มีมรรคเป็นอธิบดีซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (3)
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นอธิบดีซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มีมรรค
เป็นอธิบดีซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นเหตุและที่มีมรรคเป็นอธิบดีซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ
[195] สภาวธรรมที่มีมรรคเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีมรรคเป็นอารมณ์ซึ่งเป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย มี 3 วาระ
