เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 11. เสกขติกะ 1. เหตุทุกะ

มัคคปัจจัย มี 7 วาระ
สัมปยุตตปัจจัย มี 3 วาระ
วิปปยุตตปัจจัย มี 5 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 13 วาระ (ย่อ)
นเหตุปัจจัย มี 15 วาระ
นอารัมมณปัจจัย มี 15 วาระ (ย่อ)


นเหตุปัจจัย กับอารัมมณปัจจัย มี 7 วาระ (ย่อ)
อารัมมณปัจจัย กับนเหตุปัจจัย มี 7 วาระ (ย่อ)

(พึงขยายให้พิสดารเหมือนปัญหาวารในกุสลติกะ)

11. เสกขติกะ 1. เหตุทุกะ
1 - 7. ปฏิจจวารเป็นต้น
ปัจจยจตุกกนัย - เหตุปัจจัย
[146] สภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่เป็นของ
เสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่เป็นของอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่เป็นของ
อเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรม
ที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1) (ย่อ)

[147] เหตุปัจจัย มี 3 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ
อธิปติปัจจัย มี 3 วาระ ฯลฯ
อาเสวนปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
อวิคตปัจจัย มี 3 วาระ (ย่อ)


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :546 }


พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 11. เสกขติกะ 1. เหตุทุกะ

นอธิปติปัจจัย มี 3 วาระ
นปุเรชาตปัจจัย มี 3 วาระ
นปัจฉาชาตปัจจัย มี 3 วาระ
นอาเสวนปัจจัย มี 3 วาระ
นวิปากปัจจัย มี 2 วาระ
นวิปปยุตตปัจจัย มี 3 วาระ (ย่อ)


นอธิปติปัจจัย กับเหตุปัจจัย มี 3 วาระ (ย่อ)
เหตุปัจจัย กับนอธิปติปัจจัย มี 3 วาระ (ย่อ)

(พึงขยายสหชาตวาร ฯลฯ สัมปยุตตวารให้พิสดาร)

เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัยเป็นต้น
[148] สภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่
เป็นของเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่เป็นของอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่เป็นของ
อเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
[149] สภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่
ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่เป็นของอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่เป็นของ
เสขบุคคลและอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่ไม่เป็นของเสขบุคคลและอเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (1)
[150] สภาวธรรมที่เป็นของเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่
เป็นของเสขบุคคลซึ่งเป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :547 }