พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 10. อาจยคามิติกะ 1. เหตุทุกะ
นเหตุบท 1. ปฏิจจวาร
ปัจจยจตุกกนัย
เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัย
[138] สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรม
ที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ
นิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิและจุติซึ่งไม่เป็นเหตุ
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (3)
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้
ถึงนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานและที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และ
นิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (3)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัย
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะ
เหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และนิพพานซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัย
สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ และที่ไม่เป็นเหตุให้ถึงปฏิสนธิ จุติ นิพพาน
ซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (1)
