เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน] 6. วิตักกติกะ 1. เหตุทุกะ
7. ปัญหาวาร
ปัจจยจตุกกนัย
[80] สภาวธรรมที่มีทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มี
ทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่มีวิตกมีเพียงวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่มี
วิตกมีเพียงวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่มีทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่มีทั้งวิตก
และวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (1)
[81] สภาวธรรมที่มีทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มี
ทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่มีทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่มีทั้งวิตก
และวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2)
สภาวธรรมที่ไม่มีวิตกมีเพียงวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มีทั้งวิตก
และวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่มีวิตกมีเพียงวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่มีทั้งวิตก
และวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2)
สภาวธรรมที่ไม่มีทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่มีทั้งวิตก
และวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
สภาวธรรมที่ไม่มีทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่มีทั้งวิตก
และวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (2)
[82] สภาวธรรมที่มีทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่
มีทั้งวิตกและวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย (1)
สภาวธรรมที่ไม่มีวิตกมีเพียงวิจารซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่ไม่มีวิตก
มีเพียงวิจารซึ่งเป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 44 หน้า :508 }