พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ทุกปัฏฐาน] 66. อัชฌัตติกทุกะ 3. ปัจจยวาร
[335] สภาวธรรมที่เป็นภายในทำสภาวธรรมที่เป็นภายในและที่เป็นภายนอก
ให้เป็นปัจจัยเกิดขึ้นเพราะอารัมมณปัจจัย ได้แก่ จักขุวิญญาณทำขันธ์ที่สหรคตด้วย
จักขุวิญญาณและทำจักขายตนะให้เป็นปัจจัยเกิดขึ้น ฯลฯ ที่สหรคตด้วยกายวิญญาณ
ฯลฯ
สภาวธรรมที่เป็นภายนอกทำสภาวธรรมที่เป็นภายในและที่เป็นภายนอกให้
เป็นปัจจัยเกิดขึ้นเพราะอารัมมณปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 2 ทำขันธ์ 1 ที่สหรคต
ด้วยจักขุวิญญาณทำจักขายตนะและจักขุวิญญาณให้เป็นปัจจัยเกิดขึ้น ... ทำขันธ์ 2
ฯลฯ ที่สหรคตด้วยกายวิญญาณ ฯลฯ ขันธ์ 2 ทำขันธ์ 1 ที่เป็นภายนอก
และทำจิตให้เป็นปัจจัยเกิดขึ้น ... ทำขันธ์ 2 ฯลฯ ขันธ์ที่เป็นภายนอกทำจิต
และทำหทัยวัตถุให้เป็นปัจจัยเกิดขึ้น (ในปฏิสนธิขณะ พึงเพิ่มเป็น 2 วาระ)
สภาวธรรมที่เป็นภายในและที่เป็นภายนอกทำสภาวธรรมที่เป็นภายในและที่เป็น
ภายนอกให้เป็นปัจจัยเกิดขึ้นเพราะอารัมมณปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 2 และจักขุวิญญาณ
ทำขันธ์ 1 ที่สหรคตด้วยจักขุวิญญาณและทำจักขายตนะให้เป็นปัจจัยเกิดขึ้น ...
ทำขันธ์ 2 ฯลฯ (ย่อ) (3)
1. ปัจจยานุโลม 2. สังขยาวาร
[336] เหตุปัจจัย มี 9 วาระ l/r
อารัมมณปัจจัย มี 9 วาระl/r
อธิปติปัจจัย มี 5 วาระl/r
อนันตรปัจจัย มี 9 วาระl/r
สมนันตรปัจจัย มี 9 วาระl/r
สหชาตปัจจัย มี 9 วาระl/r
อัญญมัญญปัจจัย มี 9 วาระl/r
นิสสยปัจจัย มี 9 วาระl/r
อุปนิสสยปัจจัย มี 9 วาระl/r
