เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ทุกปัฏฐาน] 55. สารัมมณทุกะ 5. สังสัฏฐวาร
55. สารัมมณทุกะ 5. สังสัฏฐวาร
1. ปัจจยานุโลมเป็นต้น
[23] สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้เกิดระคนกับสภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้
เพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 3 เกิดระคนกับขันธ์ 1 ที่รับรู้อารมณ์ได้ ฯลฯ
ขันธ์ 2 เกิดระคนกับขันธ์ 2 ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ

[24] เหตุปัจจัย มี 1 วาระ
อารัมมณปัจจัย มี 1 วาระ
อธิปติปัจจัย มี 1 วาระ

(ทุกปัจจัยมีปัจจัยละ 1 วาระ)

อวิคตปัจจัย มี 1 วาระ

อนุโลม จบ
[25] สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้เกิดระคนกับสภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้
เพราะนเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 3 เกิดระคนกับขันธ์ 1 ที่ไม่มีเหตุซึ่งรับรู้อารมณ์ได้
ฯลฯ เกิดระคนกับขันธ์ 2 ฯลฯ โมหะที่สหรคตด้วยวิจิกิจฉาและที่สหรคตด้วย
อุทธัจจะเกิดระคนกับขันธ์ที่สหรคตด้วยวิจิกิจฉาและที่สหรคตด้วยอุทธัจจะ (ย่อ)

[26] นเหตุปัจจัย มี 1 วาระ
นอธิปติปัจจัย มี 1 วาระ
นปุเรชาตปัจจัย มี 1 วาระ
นปัจฉาชาตปัจจัย มี 1 วาระ
นอาเสวนปัจจัย มี 1 วาระ
นกัมมปัจจัย มี 1 วาระ
นวิปากปัจจัย มี 1 วาระ
นฌานปัจจัย มี 1 วาระ


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 43 หน้า :13 }


พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ทุกปัฏฐาน] 55. สารัมมณทุกะ 7. ปัญหาวาร

นมัคคปัจจัย มี 1 วาระ l/r
นวิปปยุตตปัจจัย มี 1 วาระl/r

ปัจจนียะ จบ
(การนับ 2 อย่างนอกนี้และสัมปยุตตวาร พึงทําอย่างนี้)

55. สารัมมณทุกะ 7. ปัญหาวาร
1. ปัจจยานุโลม 1. วิภังควาร
เหตุปัจจัย
[27] สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้เป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้
โดยเหตุปัจจัย ได้แก่ เหตุที่รับรู้อารมณ์ได้เป็นปัจจัยแก่สัมปยุตตขันธ์โดยเหตุปัจจัย
ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ (1)
สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้เป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ไม่ได้โดย
เหตุปัจจัย ได้แก่ เหตุที่รับรู้อารมณ์ได้เป็นปัจจัยแก่จิตตสมุฏฐานรูปโดยเหตุปัจจัย
ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ (2)
สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้เป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้และที่รับรู้
อารมณ์ไม่ได้โดยเหตุปัจจัย ได้แก่ เหตุที่รับรู้อารมณ์ได้เป็นปัจจัยแก่สัมปยุตตขันธ์
และจิตตสมุฏฐานรูปโดยเหตุปัจจัย ในปฏิสนธิขณะ ฯลฯ (3)

อารัมมณปัจจัย
[28] สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้เป็นปัจจัยแก่สภาวธรรมที่รับรู้อารมณ์ได้
โดยอารัมมณปัจจัย ได้แก่ บุคคลให้ทาน สมาทานศีล รักษาอุโบสถแล้วพิจารณา
กุศลนั้น ยินดีเพลิดเพลิน เพราะปรารภความยินดีเพลิดเพลินกุศลนั้น ฯลฯ โทมนัส
จึงเกิดขึ้น บุคคลพิจารณากุศลที่เคยสั่งสมไว้ดีแล้ว ฯลฯ ออกจากฌาน ฯลฯ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 43 หน้า :14 }