พระอภิธรรมปิฎก ยมก [7. อนุสยยมก] 2. มหาวาร 5. ปหีนวาร
อนุ. บุคคลใดละปฏิฆานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว บุคคลนั้นก็ละภวราคานุสัยใน
ที่นั้นไม่ได้แล้วใช่ไหม
วิ. ไม่ควรกล่าวว่า ละได้แล้ว หรือ ละไม่ได้แล้ว
ปฏิ. บุคคลใดละภวราคานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว บุคคลนั้นก็ละปฏิฆานุสัยใน
ที่นั้นใช่ไหม
วิ. ไม่ควรกล่าวว่า ละได้แล้ว หรือ ละไม่ได้แล้ว
อนุ. บุคคลใดละปฏิฆานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว บุคคลนั้นก็ละอวิชชานุสัยในที่
นั้นไม่ได้แล้วใช่ไหม
วิ. ใช่
ปฏิ. บุคคลใดละอวิชชานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว บุคคลนั้นก็ละปฏิฆานุสัยในที่
นั้นไม่ได้แล้วใช่ไหม
วิ. อนาคามีบุคคล ในเวทนา 2 ในกามธาตุ และในรูปธาตุ อรูปธาตุ
บุคคลนั้นละอวิชชานุสัยในที่นั้นไม่ได้แล้ว ปฏิฆานุสัยไม่ควรกล่าวว่า ละได้แล้ว
หรือ ละไม่ได้แล้ว บุคคลนั้นนั่นแหละ ในทุกขเวทนา บุคคลนั้นละอวิชชานุสัย
ในที่นั้นไม่ได้แล้วและก็ละปฏิฆานุสัยไม่ได้แล้ว บุคคล 3 จำพวก ในเวทนา 2
ในกามธาตุ และในรูปธาตุ อรูปธาตุ บุคคลเหล่านั้นละอวิชชานุสัยในที่นั้นไม่ได้แล้ว
ปฏิฆานุสัยไม่ควรกล่าวว่า ละได้แล้ว หรือ ละไม่ได้แล้ว บุคคลเหล่านั้นนั่นแหละ
ในทุกขเวทนา บุคคลเหล่านั้นละอวิชชานุสัย ในที่นั้นไม่ได้แล้วและก็ละปฏิฆานุสัย
ไม่ได้แล้ว
[321] อนุ. บุคคลใดละมานานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว บุคคลนั้นก็ละทิฏฐานุสัย
ฯลฯ วิจิกิจฉานุสัยในที่นั้นไม่ได้แล้วใช่ไหม
วิ. บุคคล 3 จำพวก ในเวทนา 2 ในกามธาตุ และในรูปธาตุ อรูปธาตุ
บุคคลเหล่านั้นละมานานุสัยในที่นั้นไม่ได้แล้ว แต่ไม่ใช่ละวิจิกิจฉานุสัยไม่ได้แล้ว
บุคคลผู้เป็นปุถุชน ในเวทนา 2 ในกามธาตุ และในรูปธาตุ อรูปธาตุ บุคคลนั้น
ละมานานุสัยในที่นั้นไม่ได้แล้วและก็ละวิจิกิจฉานุสัยไม่ได้แล้ว
