พระอภิธรรมปิฎก ยมก [7. อนุสยยมก] 2. มหาวาร 5. ปหีนวาร
[313] อนุ. บุคคลละภวราคานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว ก็ละอวิชชานุสัยในที่นั้น
ไม่ได้แล้วใช่ไหม
วิ. ใช่
ปฏิ. บุคคลละอวิชชานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว ก็ละภวราคานุสัยในที่นั้นไม่ได้
แล้วใช่ไหม
วิ. ในที่นี้ คือในเวทนา 3 ในกามธาตุ บุคคลละอวิชชานุสัยไม่ได้แล้ว
ภวราคานุสัยไม่ควรกล่าวว่า ละได้แล้ว หรือ ละไม่ได้แล้ว ในที่นี้ คือใน
รูปธาตุและอรูปธาตุ บุคคลละอวิชชานุสัยไม่ได้แล้วและก็ละภวราคานุสัยไม่ได้แล้ว
เอกมูลกนัย จบ
ทุกมูลกนัย
[314] อนุ. บุคคลละกามราคานุสัยและปฏิฆานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว ก็ละ
มานานุสัยในที่นั้นไม่ได้แล้วมีไหม
วิ. ไม่มี
ปฏิ. บุคคลละมานานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว ก็ละกามราคานุสัยและปฏิฆานุสัย
ในที่นั้นไม่ได้แล้วใช่ไหม
วิ. ในที่นี้ คือในรูปธาตุและอรูปธาตุ บุคคลละมานานุสัยไม่ได้แล้ว
กามราคานุสัยและปฏิฆานุสัยไม่ควรกล่าวว่า ละได้แล้ว หรือ ละไม่ได้แล้ว
ในที่นี้ คือในเวทนา 2 ในกามธาตุ บุคคลละมานานุสัยและกามราคานุสัยไม่ได้แล้ว
ปฏิฆานุสัยไม่ควรกล่าวว่า ละได้แล้ว หรือ ละไม่ได้แล้ว
อนุ. บุคคลละกามราคานุสัยและปฏิฆานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว ก็ละทิฏฐานุสัย
ฯลฯ วิจิกิจฉานุสัยในที่นั้นไม่ได้แล้วมีไหม
วิ. ไม่มี
ปฏิ. บุคคลละวิจิกิจฉานุสัยในที่ใดไม่ได้แล้ว ก็ละกามราคานุสัยและปฏิฆา-
นุสัยในที่นั้นไม่ได้แล้วใช่ไหม
