พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ [20. วีสติมวรรค] 6. ญาณกถา (199)
สมณะที่ 2 ย่อมมีสมณะที่ 3 ย่อมมีสมณะที่ 4 สุภัททะ ในธรรมวินัยนี้มีอริยมรรค
มีองค์ 8 สมณะที่ 1 มีอยู่ในธรรมวินัยนี้เท่านั้น สมณะที่ 2 มีอยู่ในธรรมวินัยนี้เท่านั้น
สมณะที่ 3 มีอยู่ในธรรมวินัยนี้เท่านั้น สมณะที่ 4 ก็มีอยู่ในธรรมวินัยนี้เท่านั้น
ลัทธิอื่นว่างจากสมณะทั้งหลายผู้รู้ทั่วถึง สุภัททะ ถ้าภิกษุเหล่านี้เป็นอยู่โดยชอบ
โลกจะไม่พึงว่างจากพระอรหันต์ทั้งหลาย1 มีอยู่จริงมิใช่หรือ
ปร. ใช่
สก. ดังนั้น มรรคจึงมีองค์ 8
มัคคกถา จบ
6. ญาณกถา (199)
ว่าด้วยญาณ
[876] สก. ญาณที่มีวัตถุ 12 เป็นโลกุตตระใช่ไหม
ปร.2 ใช่3
สก. โลกุตตรญาณมี 12 ใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
สก. โลกุตตรญาณมี 12 ใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. โสดาปัตติมรรคมี 12 ใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
เชิงอรรถ :
1 ดูเทียบ ที.ม. (แปล) 10/214/162
2 ปร. หมายถึงภิกษุในนิกายปุพพเสลิยะและนิกายอปรเสลิยะ (อภิ.ปญฺจ.อ. 876/313)
3 เพราะมีความเห็นว่า ในมัคคจิตแต่ละดวง มีญาณที่ทำหน้าที่รับรู้ 12 ประการ (ในมัคคจิตหนึ่ง ๆ มี
3 ญาณ คือ สัจจญาณ กิจจญาณ และกตญาณ รวมเป็น 12 ญาณ) ซึ่งต่างกับความเห็นของสกวาทีที่เห็นว่า
ในมัคคจิตแต่ละดวง มีสัจจญาณอย่างเดียว จึงไม่ยอมรับว่ามี 12 ญาณ (อภิ.ปญฺจ.อ. 876/313)
