พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ [17. สัตตรสมวรรค] 6. นวัตตัพพังสังโฆทักขิณังปฏิคคัณหาตีติกถา (171)
6. นวัตตัพพังสังโฆทักขิณังปฏิคคัณหาตีติกถา (171)
ว่าด้วยไม่ควรยอมรับว่าพระสงฆ์รับทักษิณา
[791] สก. ท่านไม่ยอมรับว่า พระสงฆ์รับทักษิณาได้ ใช่ไหม
ปร.1 ใช่2
สก. พระสงฆ์เป็นผู้ควรแก่ของที่เขานำมาถวาย ควรแก่ของต้อนรับ ควรแก่
ทักษิณา ควรแก่การทำอัญชลี เป็นเนื้อนาบุญอันยอดเยี่ยมของโลกใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. หากพระสงฆ์เป็นผู้ควรแก่ของที่เขานำมาถวาย ควรแก่ของต้อนรับ
ควรแก่ทักษิณา ควรแก่การทำอัญชลี เป็นเนื้อนาบุญอันยอดเยี่ยมของโลก ดังนั้น
ท่านจึงควรยอมรับว่า พระสงฆ์รับทักษิณาได้
สก. ท่านไม่ยอมรับว่า พระสงฆ์รับทักษิณาได้ ใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. อริยบุคคล 4 คู่ คือ 8 บุคคล พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เป็นผู้ควร
แก่ทักษิณามิใช่หรือ
ปร. ใช่
สก. หากอริยบุคคล 4 คู่ คือ 8 บุคคล พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เป็นผู้
ควรแก่ทักษิณา ดังนั้น ท่านจึงควรยอมรับว่า พระสงฆ์รับทักษิณาได้
สก. ท่านไม่ยอมรับว่า พระสงฆ์รับทักษิณาได้ ใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. บุคคลบางพวกที่ถวายทานแด่พระสงฆ์มีอยู่มิใช่หรือ
ปร. ใช่
เชิงอรรถ :
1 ปร. หมายถึงภิกษุในนิกายเวตุลลกะ (มหาปุญญวาที) (อภิ.ปญฺจ.อ. 791-792/293-294)
2 เพราะมีความเห็นว่า ว่าโดยปรมัตถ์ มรรคและผลเท่านั้นชื่อว่าสงฆ์ ขึ้นชื่อว่าสงฆ์อื่นไปจากมรรคและผล
ย่อมไม่มี มรรคและผลย่อมรับอะไร ๆ ไม่ได้ ดังนั้น จึงไม่ควรกล่าวว่า พระสงฆ์รับทักษิณาได้ (อภิ.ปญฺจ.อ.
791-792/293-294)
