เมนู

พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ [5. ปัญจมวรรค] 1. วิมุตติกถา (43)
5. ปัญจมวรรค
1. วิมุตติกถา (43)
ว่าด้วยความหลุดพ้น
[418] สก. วิมุตติญาณ1 ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วใช่ไหม
ปร.2 ใช่3
สก. วิมุตติญาณทั้งหมดนั้น ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
สก. วิมุตติญาณ ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. ปัจจเวกขณญาณ ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
สก. วิมุตติญาณ ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. วิมุตติญาณของโคตรภูบุคคล ชื่อว่าหลุดพ้นแล้วใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
สก. วิมุตติญาณของบุคคลผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งโสดาปัตติผล ชื่อว่าหลุดพ้น
แล้วใช่ไหม
ปร. ใช่

เชิงอรรถ :
1 วิมุตติญาณ หมายถึงญาณ 4 คือ (1) วิปัสสนาญาณ (2) มรรคญาณ (3) ผลญาณ (4) ปัจจเวกขณญาณ
(อภิ.ปญฺจ.อ. 418/208)
2 ปร. หมายถึงภิกษุในนิกายอันธกะ (อภิ.ปญฺจ.อ. 418/208)
3 เพราะมีความเห็นรวม ๆ ว่า วิมุตติญาณทั้ง 4 อย่าง หลุดพ้นแล้ว ซึ่งต่างกับความเห็นของฝ่ายสกวาที
ที่เห็นว่า ผลญาณเท่านั้นหลุดพ้นแล้ว (อภิ.ปญฺจ.อ. 418/208)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 37 หน้า :449 }