พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ [1. มหาวรรค] 8. สติปัฏฐานกถา
สก. เพราะท่านเข้าใจว่า สภาวธรรมที่เป็นอนาคตซึ่งจักเกิดขึ้น จักเกิดขึ้น
จึงยอมรับว่า สภาวธรรมที่เป็นอนาคตซึ่งจักเกิดขึ้นแน่นอนมีอยู่ ใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. เพราะท่านเข้าใจว่า สภาวธรรมที่เป็นอนาคตซึ่งจักเกิดขึ้น จักเกิดขึ้น
จึงยอมรับว่า สภาวธรรมที่เป็นอนาคตซึ่งจักเกิดขึ้นแน่นอนเป็นปัจจุบัน ใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
สก. เพราะท่านเข้าใจว่า สภาวธรรมที่เป็นอนาคตซึ่งจักเกิดขึ้น จักเกิดขึ้น
จึงยอมรับว่า สภาวธรรมที่เป็นอนาคตซึ่งจักเกิดขึ้นแน่นอนเป็นปัจจุบัน ใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. เพราะท่านเข้าใจว่า สภาวธรรมที่เป็นปัจจุบันจักดับ จึงยอมรับว่า
สภาวธรรมที่ปัจจุบันเหล่านั้นไม่มี ใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
เอกัจจมัตถีติกถา จบ
8. สติปัฏฐานกถา
ว่าด้วยสติปัฏฐาน
[301] สก. สภาวธรรมทั้งปวงเป็นสติปัฏฐานใช่ไหม
ปร.1ใช่2
สก. สภาวธรรมทั้งปวงเป็นสติ เป็นสตินทรีย์ เป็นสติพละ เป็นสัมมาสติ
เป็นสติสัมโพชฌงค์ เป็นทางเดียว เป็นเหตุให้ถึงความสิ้นกิเลส ให้ถึงความตรัสรู้
ให้ถึงนิพพาน ไม่เป็นอารมณ์ของอาสวะ ไม่เป็นอารมณ์ของสังโยชน์ ไม่เป็น
อารมณ์ของคันถะ ไม่เป็นอารมณ์ของโอฆะ ไม่เป็นอารมณ์ของโยคะ ไม่เป็นอารมณ์
เชิงอรรถ :
1 ปร. หมายถึงภิกษุในนิกายอันธกะ (อภิ.ปญฺจ.อ. 301/179)
2 เพราะมุ่งถึงธรรมที่เป็นอารมณ์ของสติปัฏฐาน (อภิ.ปญฺจ.อ. 301/179)
