เมนู

พระอภิธรรมปิฎก ปุคคลบัญญัติ 3. ติกอุทเทส
21. บุคคลผู้ให้อิ่มได้ยาก 2 จำพวก (84)
22. บุคคลผู้ให้อิ่มได้ง่าย 2 จำพวก (85)
23. อาสวะของบุคคล 2 จำพวกเหล่าไหนย่อมเพิ่มพูน (86)
24. อาสวะของบุคคล 2 จำพวกเหล่าไหนย่อมไม่เพิ่มพูน (87)
25. บุคคลผู้มีอัธยาศัยเลว บุคคลผู้มีอัธยาศัยประณีต (88-89)
26. บุคคลผู้อิ่มแล้ว บุคคลผู้ทำคนอื่นให้อิ่ม (90)
ทุกอุทเทส จบ

3. ติกอุทเทส
หมวดว่าด้วยบุคคล 3 จำพวก
[9] บุคคล 3 จำพวก คือ
1. บุคคลที่หมดความหวัง บุคคลที่ยังมีความหวัง บุคคลที่ปราศจาก
ความหวัง (91-93)
2. บุคคลเปรียบเหมือนคนไข้ 3 จำพวก (94)
3. บุคคลผู้เป็นกายสักขี บุคคลผู้เป็นทิฏฐิปัตตะ บุคคลผู้เป็นสัทธา-
วิมุตตะ (95-97)
4. บุคคลผู้พูดภาษาคูถ บุคคลผู้พูดภาษาดอกไม้ บุคคลผู้พูดภาษา
น้ำผึ้ง (98-100)
5. บุคคลผู้มีจิตเหมือนแผลเก่า บุคคลผู้มีจิตเหมือนฟ้าแลบ บุคคลผู้มี
จิตเหมือนเพชร (101-103)
6. บุคคลตาบอด บุคคลตาเดียว บุคคลสองตา (104-106)
7. บุคคลผู้มีปัญญาเหมือนหม้อคว่ำ บุคคลผู้มีปัญญาเหมือนชายพก
บุคคลผู้มีปัญญากว้างขวาง (107-109)
8. บุคคลบางคนยังมีกามราคะและภวราคะ บุคคลบางคนไม่มีกามราคะ
แต่ยังมีภวราคะ บุคคลบางคนไม่มีทั้งกามราคะและภวราคะ (110-
112)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 36 หน้า :140 }


พระอภิธรรมปิฎก ปุคคลบัญญัติ 4. จตุกกอุทเทส
9. บุคคลผู้เปรียบเหมือนรอยขีดบนแผ่นหิน บุคคลผู้เปรียบเหมือน
รอยขีดที่แผ่นดิน บุคคลผู้เปรียบเหมือนรอยขีดที่น้ำ (113-115)
10. บุคคลเปรียบเหมือนผ้าเปลือกไม้ 3 จำพวก (116)
11. บุคคลเปรียบเหมือนผ้าแคว้นกาสี 3 จำพวก (117)
12. บุคคลผู้ประมาณได้ง่าย บุคคลผู้ประมาณได้ยาก บุคคลผู้ประมาณ
ไม่ได้ (118-120)
13. บุคคลบางคนในโลกนี้ไม่ควรเสพ ไม่ควรคบ ไม่ควรเข้าไปนั่งใกล้
บุคคลบางคนในโลกนี้ควรเสพ ควรคบ ควรเข้าไปนั่งใกล้ บุคคลบาง
คนในโลกนี้ควรสักการะ เคารพ แล้วจึงเสพ คบ เข้าไปนั่งใกล้ (121-
123)
14. บุคคลบางคนที่ควรรังเกียจ ไม่ควรเสพ ไม่ควรคบ ไม่ควรเข้าไปนั่ง
ใกล้ บุคคลบางคนที่ควรวางเฉย ไม่ควรเสพ ไม่ควรคบ ไม่ควรเข้าไป
นั่งใกล้ บุคคลบางคนที่ควรเสพ ควรคบ ควรเข้าไปนั่งเข้าใกล้ (124-
126)
15. บุคคลบางคนมีปกติทำให้บริบูรณ์ในศีล ทำให้พอประมาณในสมาธิ
ทำให้พอประมาณในปัญญา บุคคลบางคนมีปกติทำให้บริบูรณ์ในศีล
ทำให้บริบูรณ์ในสมาธิ ทำให้พอประมาณในปัญญา บุคคลบางคนมี
ปกติทำให้บริบูรณ์ในศีล ทำให้บริบูรณ์ในสมาธิ ทำให้บริบูรณ์ใน
ปัญญา (127-129)
16. บุคคลผู้เป็นศาสดา 3 จำพวก (130)
17. บุคคลผู้เป็นศาสดา 3 จำพวก แม้อื่นอีก (131)
ติกอุทเทส จบ

4. จตุกกอุทเทส
หมวดว่าด้วยบุคคล 4 จำพวก
[10] บุคคล 4 จำพวก คือ
1. บุคคลผู้เป็นอสัตบุรุษ บุคคลผู้เป็นอสัตบุรุษที่ยิ่งกว่าอสัตบุรุษ บุคคล
ผู้เป็นสัตบุรุษ บุคคลผู้เป็นสัตบุรุษที่ยิ่งกว่าสัตบุรุษ (132-135)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 36 หน้า :141 }