พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ [17.ขุททกวัตถุวิภังค์] 3.ติกมาติกา
(16) กิญจนะ (กิเลสเครื่องกังวล) 3 (924)
(17) อังคณะ (กิเลสเพียงดังเนิน) 3 (924)
(18) มละ (มลทิน) 3 (924)
(19) วิสมะ (ความประพฤติไม่สม่ำเสมอ) 3 (924)
(20) วิสมะ 3 อีกนัยหนึ่ง (924)
(21) อัคคิ (ไฟ) 3 (924)
(22) กสาวะ (กิเลสดุจน้ำฝาด) 3 (924)
(23) กสาวะ 3 อีกนัยหนึ่ง (924)
(24) อัสสาททิฏฐิ (ความเห็นผิดที่ประกอบด้วยความยินดี ) (925)
อัตตานุทิฏฐิ (ความเห็นผิดว่ามีตัวตน) (925)
มิจฉาทิฏฐิ (ความเห็นผิด) (925)
(25) อรติ (ความไม่ยินดี) (926)
วิเหสา (ความเบียดเบียน) (926)
อธรรมจริยา (ความประพฤติไม่เป็นธรรม) (926)
(26) โทวจัสสตา (ความเป็นผู้ว่ายาก) (927)
ปาปมิตตตา (ความเป็นผู้มีมิตรชั่ว) (927)
นานัตตสัญญา (สัญญาที่แตกต่างกัน) (927)
(27) อุทธัจจะ (ความฟุ้งซ่าน) (928)
โกสัชชะ (ความเกียจคร้าน) (928)
ปมาทะ (ความประมาท) (928)
(28) อสันตุฏฐิตา (ความไม่สันโดษ) (929)
อสัมปชัญญตา (ความไม่มีสัมปชัญญะ) (929)
มหิจฉตา (ความมักมาก) (929)
พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ [17.ขุททกวัตถุวิภังค์] 3.ติกมาติกา
(29) อหิริกะ (ความไม่ละอายต่อการประพฤติทุจริต) (930)
อโนตตัปปะ (ความไม่สะดุ้งกลัวต่อการประพฤติทุจริต) (930)
ปมาทะ (ความประมาท) (930)
(30) อนาทริยะ (ความไม่เอื้อเฟื้อ) (931)
โทวจัสสตา (ความเป็นผู้ว่ายาก) (931)
ปาปมิตตตา (ความเป็นผู้มีมิตรชั่ว) (931)
(31) อัสสัทธิยะ (ความไม่เชื่อ) (932)
อวทัญญุตา (ความเป็นผู้ไม่โอบอ้อมอารี) (932)
โกสัชชะ (ความเกียจคร้าน) (932)
(32) อุทธัจจะ (ความฟุ้งซ่าน) (933)
อสังวร (ความไม่สำรวม) (933)
ทุสสีลยะ (ความเป็นผู้ทุศีล) (933)
(33) อริยานัง อทัสสนกัมยตา (ความไม่อยากเห็นพระอริยะ) (934)
สัทธัมมัง อโสตุกัมยตา (ความไม่อยากฟังพระสัทธรรม) (934)
อุปารัมภจิตตตา (ความคิดแข่งดี) (934)
(34) มุฏฐัสสัจจะ (ความเป็นผู้มีสติฟั่นเฟือน) (935)
อสัมปชัญญะ (ความเป็นผู้ไม่มีสัมปชัญญะ) (935)
เจตโสวิกเขปะ (ความฟุ้งซ่านแห่งจิต) (935)
(35) อโยนิโสมนสิการ (การไม่พิจารณาโดยแยบคาย) (936)
กุมมัคคเสวนา (การยึดถือทางผิด) (936)
เจตโสลีนัตตะ (ความหดหู่จิต) (936)
ติกมาติกา จบ
