พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ [17.ขุททกวัตถุวิภังค์] 3.ติกมาติกา
(17) สีลวิปัตติ (ความวิบัติแห่งศีล) (907)
ทิฏฐิวิปัตติ (ความวิบัติแห่งทิฏฐิ) (907)
(18) อัชฌัตตสัญโญชนะ (สังโยชน์ภายใน) (908)
พหิทธาสัญโญชนะ (สังโยชน์ภายนอก) (908)
ทุกมาติกา จบ
3. ติกมาติกา
[834] (1) อกุศลมูล (รากเหง้าแห่งอกุศล) 3 (909)
(2) อกุศลวิตก (ความตรึกที่เป็นอกุศล) 3 (910)
(3) อกุศลสัญญา (การกำหนดหมายที่เป็นอกุศล) 3 (911)
(4) อกุศลธาตุ (ธาตุที่เป็นอกุศล) 3 (912)
(5) ทุจริต (ความประพฤติชั่ว) 3 (913)
(6) อาสวะ (สภาวะที่หมักดองสันดาน) 3 (914)
(7) สังโยชน์ (กิเลสเครื่องประกอบสัตว์ไว้ในภพ) 3 (915)
(8) ตัณหา (ความทะยานอยาก) 3 (916)
(9) ตัณหา 3 อีกนัยหนึ่ง (917)
(10) ตัณหา 3 แม้อีกนัยหนึ่ง (918)
(11) เอสนา (ความพอใจ) 3 (919)
(12) วิธา 3 (920)
(13) ภัย 3 (921)
(14) ตมะ (ความมืด) 3 (922)
(15) ติตถายตนะ (ถิ่นเกิดของทิฏฐิ) 3 (923)
พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ [17.ขุททกวัตถุวิภังค์] 3.ติกมาติกา
(16) กิญจนะ (กิเลสเครื่องกังวล) 3 (924)
(17) อังคณะ (กิเลสเพียงดังเนิน) 3 (924)
(18) มละ (มลทิน) 3 (924)
(19) วิสมะ (ความประพฤติไม่สม่ำเสมอ) 3 (924)
(20) วิสมะ 3 อีกนัยหนึ่ง (924)
(21) อัคคิ (ไฟ) 3 (924)
(22) กสาวะ (กิเลสดุจน้ำฝาด) 3 (924)
(23) กสาวะ 3 อีกนัยหนึ่ง (924)
(24) อัสสาททิฏฐิ (ความเห็นผิดที่ประกอบด้วยความยินดี ) (925)
อัตตานุทิฏฐิ (ความเห็นผิดว่ามีตัวตน) (925)
มิจฉาทิฏฐิ (ความเห็นผิด) (925)
(25) อรติ (ความไม่ยินดี) (926)
วิเหสา (ความเบียดเบียน) (926)
อธรรมจริยา (ความประพฤติไม่เป็นธรรม) (926)
(26) โทวจัสสตา (ความเป็นผู้ว่ายาก) (927)
ปาปมิตตตา (ความเป็นผู้มีมิตรชั่ว) (927)
นานัตตสัญญา (สัญญาที่แตกต่างกัน) (927)
(27) อุทธัจจะ (ความฟุ้งซ่าน) (928)
โกสัชชะ (ความเกียจคร้าน) (928)
ปมาทะ (ความประมาท) (928)
(28) อสันตุฏฐิตา (ความไม่สันโดษ) (929)
อสัมปชัญญตา (ความไม่มีสัมปชัญญะ) (929)
มหิจฉตา (ความมักมาก) (929)
