พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ [17.ขุททกวัตถุวิภังค์] 2.ทุกมาติกา
(64) โอมานะ (ความดูหมิ่นตนเอง) (881)
(65) อธิมานะ (ความสำคัญว่าได้บรรลุ) (882)
(66) อัสมิมานะ (ความสำคัญว่ามีตัวตน) (883)
(67) มิจฉามานะ (ความถือตัวผิด) (884)
(68) ญาติวิตักกะ (ความตรึกถึงญาติ) (885)
(69) ชนปทวิตักกะ (ความตรึกถึงชนบท) (886)
(70) อมรวิตักกะ (ความตรึกเพื่อเอาตัวรอด) (887)
(71) ปรานุททยตาปฏิสังยุตตวิตักกะ (ความตรึกเกี่ยวด้วยความ
เอ็นดูผู้อื่น) (888)
(72) ลาภสักการสิโลกปฏิสังยุตตวิตักกะ (ความตรึกเกี่ยวด้วยลาภ
สักการะและชื่อเสียง) (889)
(73) อนวัญญัตติปฏิสังยุตตวิตักกะ (ความตรึกเกี่ยวด้วยความไม่
ต้องการให้ใครดูหมิ่น) (890)
เอกกมาติกา จบ
2. ทุกมาติกา
[833] (1) โกธะ (ความโกรธ) (891)
อุปนาหะ (ความผูกโกรธ) (891)
(2) มักขะ (ความลบหลู่) (892)
ปลาสะ (ความตีตัวเสมอ) (982)
(3) อิสสา (ความริษยา) (893)
มัจฉริยะ (ความตระหนี่) (893)
(4) มายา (ความเจ้าเล่ห์) (894)
สาเถยยะ (ความโอ้อวด) (894)
