พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ [17. ขุททกวัตถุวิภังค์] 1. เอกกมาติกา
(20) ยสมทะ (ความเมาในยศ) (844)
(21) สีลมทะ (ความเมาในศีล) (844)
(22) ฌานมทะ (ความเมาในฌาน) (844)
(23) สิปปมทะ (ความเมาในศิลปะ) (844)
(24) อาโรหมทะ (ความเมาในความมีทรวดทรงสูง) (844)
(25) ปริณาหมทะ (ความเมาในความมีทรวดทรงสันทัด) (844)
(26) สัณฐานมทะ (ความเมาในความมีทรวดทรงงาม) (844)
(27) ปาริปูริมทะ (ความเมาในความมีร่างกายสมบูรณ์) (844)
(28) มทะ (ความเมา) (845)
(29) ปมาทะ (ความประมาท) (846)
(30) ถัมภะ (ความหัวดื้อ) (847)
(31) สารัมภะ (ความแข่งดี) (848)
(32) อติริจฉตา (ความอยากได้เกินประมาณ) (849)
(33) มหิจฉตา (ความมักมาก) (850)
(34) ปาปิจฉตา (ความปรารถนาลามก) (851)
(35) สิงคะ (ความยั่วยวน) (852)
(36) ตินติณะ (การพูดเกียดกัน) (853)
(37) จาปัลยะ (การชอบตกแต่ง) (854)
(38) อสภาควุตติ (ความประพฤติไม่เหมาะสม) (855)
(39) อรติ (ความไม่ยินดี) (856)
(40) ตันที (ความโงกง่วง) (857)
(41) วิชัมภิตา (ความบิดกาย) (858)
พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ [17. ขุททกวัตถุวิภังค์] 1. เอกกมาติกา
(42) ภัตตสัมมทะ (ความเมาในอาหาร) (859)
(43) เจตโสลีนัตตะ (ความหดหู่จิต) (860)
(44) กุหนา (ความหลอกลวง) (861)
(45) ลปนา (การพูดประจบ) (862)
(46) เนมิตติกตา (การทำนิมิต) (863)
(47) นิปเปสิกตา (การพูดลบล้างความดีของคนอื่น) (864)
(48) ลาเภนลาภังนิชิคิงสนตา (การแลกเปลี่ยนลาภด้วยลาภ) (865)
(49) ความถือตัวว่า เป็นผู้เลิศกว่าเขา (866)
(50) ความถือตัวว่า เป็นผู้เสมอเขา (867)
(51) ความถือตัวว่า เป็นผู้ด้อยกว่าเขา (868)
(52) เป็นผู้เลิศกว่าเขา ถือตัวว่าเลิศกว่าเขา (869)
(53) เป็นผู้เลิศกว่าเขา ถือตัวว่าเสมอเขา (870)
(54) เป็นผู้เลิศกว่าเขา ถือตัวว่าด้อยกว่าเขา (871)
(55) เป็นผู้เสมอเขา ถือตัวว่าเลิศกว่าเขา (872)
(56) เป็นผู้เสมอเขา ถือตัวว่าเสมอเขา (873)
(57) เป็นผู้เสมอเขา ถือตัวว่าด้อยกว่าเขา (874)
(58) เป็นผู้ด้อยกว่าเขา ถือตัวว่าเลิศกว่าเขา (875)
(59) เป็นผู้ด้อยกว่าเขา ถือตัวว่าเสมอเขา (876)
(60) เป็นผู้ด้อยกว่าเขา ถือตัวว่าด้อยกว่าเขา (877)
(61) มานะ (ความถือตัว) (878)
(62) อติมานะ (ความดูหมิ่นผู้อื่น (879)
(63) มานาติมานะ (ความเย่อหยิ่งถือตัว) (880)
