พระอภิธรรมปิฎก ธัมมสังคณี ทุกมาติกา
4. เหตุสเหตุกทุกะ
[4] เหตู เจว ธมฺมา สเหตุกา จ. สภาวธรรมที่เป็นเหตุและมีเหตุ (1083,1447)
สเหตุกา เจว ธมฺมา น จ เหตู. สภาวธรรมที่มีเหตุแต่ไม่เป็นเหตุ (1084,1448)
5. เหตุเหตุสัมปยุตตทุกะ
[5] เหตู เจว ธมฺมา เหตุสมฺปยุตฺตา จ. สภาวธรรมที่เป็นเหตุและสัมปยุตด้วยเหตุ
(1085,1449)
เหตุสมฺปยุตฺตา เจว ธมฺมา น จ เหตู. สภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยเหตุแต่ไม่เป็นเหตุ
(1086,1450)
6. นเหตุสเหตุกทุกะ
[6] น เหตู โข ปน ธมฺมา สเหตุกาปิ. สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุแต่มีเหตุ (1087,1451)
(น เหตู โข ปน ธมฺมา) อเหตุกาปิ. สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุและไม่มีเหตุ (1088,1452)
เหตุโคจฉกะ จบ

2. จูฬันตรทุกะ
1. สัปปัจจยทุกะ
[7] สปฺปจฺจยา ธมฺมา. สภาวธรรมที่มีปัจจัยปรุงแต่ง (1089,1453)
อปฺปจฺจยา ธมฺมา. สภาวธรรมที่ไม่มีปัจจัยปรุงแต่ง (1090,1454)
2. สังขตทุกะ
[8] สงฺขตา ธมฺมา. สภาวธรรมที่ถูกปัจจัยปรุงแต่ง (1091,1455)
อสงฺขตา ธมฺมา. สภาวธรรมที่ไม่ถูกปัจจัยปรุงแต่ง (1092,1456)
3. สนิทัสสนทุกะ
[9] สนิทสฺสนา ธมฺมา. สภาวธรรมที่เห็นได้ (1093,1457)
อนิทสฺสนา ธมฺมา. สภาวธรรมที่เห็นไม่ได้ (1094,1458)
4. สัปปฏิฆทุกะ
[10] สปฺปฏิฆา ธมฺมา. สภาวธรรมที่กระทบได้ (1095,1459)
อปฺปฏิฆา ธมฺมา. สภาวธรรมที่กระทบไม่ได้ (1096,1460)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 34 หน้า :6 }

พระอภิธรรมปิฎก ธัมมสังคณี ทุกมาติกา
5. รูปีทุกะ
[11] รูปิโน ธมฺมา. สภาวธรรมที่เป็นรูป (1097,1461)
อรูปิโน ธมฺมา. สภาวธรรมที่ไม่เป็นรูป (1098,1462)
6. โลกิยทุกะ
[12] โลกิยา ธมฺมา. สภาวธรรมที่เป็นโลกิยะ (1099,1463)
โลกุตฺตรา ธมฺมา. สภาวธรรมที่เป็นโลกุตตระ (1100,1464)
7. เกนจิวิญเญยยทุกะ
[13] เกนจิ วิฺเยฺยา ธมฺมา. สภาวธรรมที่จิตบางดวงรู้ได้ (1101,1464)
เกนจิ น วิฺเยฺยา ธมฺมา. สภาวธรรมที่จิตบางดวงรู้ไม่ได้ (1101,1464)
จูฬันตรทุกะ จบ

3. อาสวโคจฉกะ
1. อาสวทุกะ
[14] อาสวา ธมฺมา. สภาวธรรมที่เป็นอาสวะ (1102,1465)
โน อาสวา ธมฺมา. สภาวธรรมที่ไม่เป็นอาสวะ (1107,1466)
2. สาสวทุกะ
[15] สาสวา ธมฺมา. สภาวธรรมที่เป็นอารมณ์ของอาสวะ (1108,1467)
อนาสวา ธมฺมา. สภาวธรรมที่ไม่เป็นอารมณ์ของอาสวะ (1109,1468)
3. อาสวสัมปยุตตทุกะ
[16] อาสวสมฺปยุตฺตา ธมฺมา. สภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยอาสวะ (1110,1469)
อาสววิปฺปยุตฺตา ธมฺมา. สภาวธรรมที่วิปปยุตจากอาสวะ (1111,1470)
4. อาสวสาสวทุกะ
[17] อาสวา เจว ธมฺมา สาสวา จ. สภาวธรรมที่เป็นอาสวะและเป็นอารมณ์ของอาสวะ
(1112,1471)
สาสวา เจว ธมฺมา โน จ อาสวา. สภาวธรรมที่เป็นอารมณ์ของอาสวะแต่ไม่เป็นอาสวะ
(1113,1472)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 34 หน้า :7 }