พระอภิธรรมปิฎก ธัมมสังคณี สุตตันติกทุกมาติกา
16. นิยตทุกะ
[98] นิยตา ธมฺมา. สภาวธรรมที่ให้ผลแน่นอน (1297,1611)
อนิยตา ธมฺมา. สภาวธรรมทีไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้น (1298,1612)
17. สอุตตรทุกะ
[99] สอุตฺตรา ธมฺมา. สภาวธรรมที่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า (1299,1613)
อนุตฺตรา ธมฺมา. สภาวธรรมที่ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า (1300,1614)
18. สรณทุกะ
[100] สรณา ธมฺมา. สภาวธรรมที่เป็นเหตุให้สัตว์ร้องไห้ (1301,1615)
อรณา ธมฺมา. สภาวธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้สัตว์ร้องไห้ (1302,1616)
ปิฏฐิทุกะ จบ
อภิธัมมทุกมาติกา จบ
สุตตันติกทุกมาติกา (42 ทุกะ)
1. วิชชาภาคีทุกะ
[101] วิชฺชาภาคิโน ธมฺมา. ธรรมที่มีส่วนแห่งวิชชา (1303)
อวิชฺชาภาคิโน ธมฺมา. ธรรมที่มีส่วนแห่งอวิชชา (1304)
2. วิชชูปมทุกะ
[102] วิชฺชูปมา ธมฺมา. ธรรมที่เปรียบเหมือนสายฟ้า (1305)
วชิรูปมา ธมฺมา. ธรรมที่เปรียบเหมือนฟ้าผ่า (1306)
3. พาลทุกะ
[103] พาลา ธมฺมา. ธรรมที่ทำให้เป็นพาล (1307)
ปณฺฑิตา ธมฺมา. ธรรมที่ทำให้เป็นบัณฑิต (1308)
4. กัณหทุกะ
[104] กณฺหา ธมฺมา. ธรรมที่ดำ (1309)
สุกฺกา ธมฺมา. ธรรมที่ขาว (1310)
พระอภิธรรมปิฎก ธัมมสังคณี สุตตันติกทุกมาติกา
5. ตปนียทุกะ
[105] ตปนียา ธมฺมา. ธรรมที่ทำให้เร่าร้อน (1311)
อตปนียา ธมฺมา. ธรรมที่ไม่ทำให้เร่าร้อน (1312)
6. อธิวจนทุกะ
[106] อธิวจนา ธมฺมา. ธรรมที่เป็นชื่อ (สัททบัญญัติ) (1313)
อธิวจนปถา ธมฺมา. ธรรมที่เป็นเหตุแห่งชื่อ (1313)
7. นิรุตติทุกะ
[107] นิรุตฺติ ธมฺมา. ธรรมที่เป็นนิรุตติ (สัททบัญญัติ) (1314)
นิรุตฺติปถา ธมฺมา. ธรรมที่เป็นเหตุแห่งนิรุตติ (1314)
8. ปัญญัตติทุกะ
[108] ปฺตฺติ ธมฺมา. ธรรมที่เป็นบัญญัติ (1315)
ปฺตฺติปถา ธมฺมา. ธรรมที่เป็นเหตุแห่งบัญญัติ (1315)
9. นามรูปทุกะ
[109] นามฺจ. นาม (1316)
รูปญฺจ. รูป (1317)
10. อวิชชาทุกะ
[110] อวิชฺชา จ. ความไม่รู้ (1318)
ภวตณฺหา จ. ความปรารถนาภพ (1319)
11. ภวทิฏฐิทุกะ
[111] ภวทิฏฺฐิ จ. ความเห็นว่าเกิด (1320)
วิภวทิฏฺฐิ จ. ความเห็นว่าไม่เกิด (1321)
12. สัสสตทิฏฐิทุกะ
[112] สสฺสตทิฏฺฐิ จ. ความเห็นว่าเที่ยง (1322)
อุจฺเฉททิฏฺฐิ จ. ความเห็นว่าขาดสูญ (1323)
13. อันตวาทิฏฐิทุกะ
[113] อนฺตวาทิฏฺฐิ จ. ความเห็นว่ามีที่สุด (1324)
อนนฺตวาทิฏฺฐิ จ. ความเห็นว่าไม่มีที่สุด (1325)
