พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [40. ปิลินทวัจฉวรรค] 1. ปิลินทวัจฉเถราปทาน
(19. อานิสงส์ของการถวายรองเท้า)
[142] ข้าพเจ้าได้ถวายรองเท้าในพระชินเจ้า
และในหมู่สงฆ์ซึ่งเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุดแล้วได้รับอานิสงส์
ซึ่งสมควรแก่กรรมของข้าพเจ้า 3 ประการ
[143] คือยานคือช้าง ยานคือม้า
วอ และคานหาม 1
รถ 60,000 คันแวดล้อมข้าพเจ้าทุกเมื่อ 1
[144] เมื่อข้าพเจ้าเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภพ รองเท้าแก้วมณี
รองเท้าทองแดง รองเท้าทองคำ
รองเท้าเงิน ผุดขึ้นรองรับทุกย่างเท้า 1
[145] บุญกรรมทั้งหลายย่อมช่วยชำระอาจารคุณให้สะอาดแน่นอน
ข้าพเจ้าได้คุณเหล่านี้เพราะผลแห่งกรรมนั้น
(20. อานิสงส์ของการถวายเขียงเท้า)
[146] ข้าพเจ้าได้ถวายเขียงเท้าในพระสุคต
และในหมู่สงฆ์ซึ่งเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุดแล้วได้สวมเขียงเท้า
ซึ่งสำเร็จด้วยฤทธิ์แล้วอยู่ได้ตามปรารถนา
(21. อานิสงส์ของการถวายผ้าเช็ดน้ำ)
[147] ข้าพเจ้าได้ถวายผ้าเช็ดน้ำในพระสุคต
และในหมู่สงฆ์ซึ่งเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุดแล้วได้รับอานิสงส์
ซึ่งสมควรแก่กรรมของข้าพเจ้า 5 ประการ
[148] คือข้าพเจ้าเป็นผู้มีผิวพรรณดุจทองคำปราศจากธุลี 1
มีรัศมีผ่องใส 1 มีตบะ 1 ร่างกายมีผิวเกลี้ยงเกลา 1
ฝุ่นละอองไม่ติดร่างกายข้าพเจ้า 1
ข้าพเจ้าได้คุณเหล่านี้เพราะผลแห่งกรรมนั้น
