เมนู

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [25. ตุวรทายิวรรค] 8. สัตตสัตตลิปุปผปูชกเถราปทาน
[26] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8
และอภิญญา 6 ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
ได้ทราบว่า ท่านพระธาตุปูชกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
ธาตุปูชกเถราปทานที่ 7 จบ

8. สัตตสัตตลิปุปผปูชกเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระสัตตสัตตลิปุปผปูชกเถระ
(พระสัตตสัตตลิปุปผปูชกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึง
กล่าวว่า)
[27] ครั้งนั้น ข้าพเจ้าได้วางดอกมะลิซ้อน 7 ดอกไว้บนศีรษะแล้ว
บูชาพระพุทธเจ้าพระนามว่าเวสสภู ทรงเป็นนรชนผู้สูงสุด
[28] ในกัปที่ 31 นับจากกัปนี้ไป
ข้าพเจ้าได้ใช้ดอกไม้บูชาไว้
จึงไม่รู้จักทุคติเลย
นี้เป็นผลแห่งการบูชาด้วยดอกไม้
[29] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8
และอภิญญา 6 ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
ได้ทราบว่า ท่านพระสัตตสัตตลิปุปผปูชกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ
ฉะนี้
สัตตสัตตลิปุปผปูชกเถราปทานที่ 8 จบ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 32 หน้า :412 }


พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [25. ตุวรทายิวรรค] 10. อุททาลทายกเถราปทาน
9. พิมพิชาลิปุปผิยเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระพิมพิชาลิปุปผิยเถระ
(พระพิมพิชาลิปุปผิยเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
[30] พระชินเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ
ผู้เป็นพระสยัมภู เป็นบุคคลผู้เลิศ
ทรงประกาศสัจจะ 4 แสดงอมตบท
[31] ครั้งนั้น ข้าพเจ้ารวบรวมดอกมะกล่ำหลวงไว้มากมายแล้ว
บูชาพระพุทธเจ้าผู้เป็นจอมแห่งเทวดาและมนุษย์ ผู้คงที่
[32] ในกัปที่ 68 นับจากกัปนี้ไป
ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ 4 ชาติพระนามเหมือนกันว่ากิญชเกสระ
สมบูรณ์ด้วยรัตนะ 7 ประการ มีพลานุภาพมาก
[33] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8
และอภิญญา 6 ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
ได้ทราบว่า ท่านพระพิมพิชาลิปุปผิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
พิมพิชาลิปุปผิยเถราปทานที่ 9 จบ

10. อุททาลทายกเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระอุททาลทายกเถระ
(พระอุททาลทายกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
[34] พระปัจเจกพุทธเจ้าพระนามว่ากุกกุธะ
ทรงเป็นพระสยัมภู ผู้ไม่ทรงพ่ายแพ้
เสด็จออกจากป่าใหญ่แล้ว ถึงแม่น้ำใหญ่ตามลำดับ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 32 หน้า :413 }