เมนู

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค [2. ยุคนัทธวรรค] 2. สัจจกถา 1. ปฐมสุตตันตนิทเทส
5. ด้วยสภาวะเป็นธรรมที่ควรรู้ยิ่ง
6. ด้วยสภาวะเป็นธรรมที่ควรกำหนดรู้
7. ด้วยสภาวะเป็นธรรมที่ควรละ
8. ด้วยสภาวะเป็นธรรมที่ควรเจริญ
9. ด้วยสภาวะเป็นธรรมที่ควรทำให้แจ้ง
สัจจะ 4 ท่านสงเคราะห์เข้ากับอาการ 9 อย่างนี้ สัจจะใดท่าน
สงเคราะห์เข้าด้วยกัน สัจจะนั้นเป็นสภาวะเดียว พระโยคาวจรย่อมรู้แจ้งสัจจะที่
เป็นสภาวะเดียวด้วยญาณเดียว เพราะเหตุนั้น สัจจะ 4 จึงมีการรู้แจ้งด้วยญาณเดียว
สัจจะ 4 มีการรู้แจ้งด้วยญาณเดียว พร้อมด้วยสภาวะเป็นของแท้ เป็น
อย่างไร
คือ สัจจะ 4 มีการรู้แจ้งด้วยญาณเดียว พร้อมด้วยสภาวะเป็นของแท้
ด้วยอาการ 9 อย่างนี้ ได้แก่
1. สภาวะที่ทนได้ยากแห่งทุกข์ มีสภาวะเป็นของแท้
2. สภาวะที่เป็นเหตุเกิดแห่งสมุทัย มีสภาวะเป็นของแท้
3. สภาวะที่เป็นความดับแห่งนิโรธ มีสภาวะเป็นของแท้
4. สภาวะที่เป็นทางแห่งมรรค มีสภาวะเป็นของแท้
5. สภาวะที่ควรรู้ยิ่งแห่งอภิญญา มีสภาวะเป็นของแท้
6. สภาวะที่ควรกำหนดรู้แห่งปริญญา มีสภาวะเป็นของแท้
7. สภาวะที่ควรละแห่งปหานะ มีสภาวะเป็นของแท้
8. สภาวะที่ควรเจริญแห่งภาวนา มีสภาวะเป็นของแท้
9. สภาวะที่ควรทำให้แจ้งแห่งสัจฉิกิริยา มีสภาวะเป็นของแท้
สัจจะ 4 ท่านสงเคราะห์เข้ากับสภาวะเป็นของแท้ ด้วยอาการ 9 อย่างนี้
สัจจะใดท่านสงเคราะห์เข้าด้วยกัน สัจจะนั้นเป็นสภาวะเดียว พระโยคาวจรย่อมรู้
แจ้งสัจจะที่เป็นสภาวะเดียว ด้วยญาณเดียว เพราะเหตุนั้น สัจจะ 4 จึงมีการรู้
แจ้งด้วยญาณเดียว
สัจจะ 4 มีการรู้แจ้งด้วยญาณเดียว พร้อมด้วยสภาวะเป็นอนัตตา ...
พร้อมด้วยสภาวะเป็นของจริง ... สัจจะ 4 มีการรู้แจังด้วยญาณเดียวพร้อม
ด้วยสภาวะรู้แจ้ง เป็นอย่างไร

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 31 หน้า :432 }