พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค [1. มหาวรรค] 4. อินทริยกถา 2. ทุติยสุตตันตนิทเทส
8. วิริยินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะไม่เที่ยง
9. วิริยินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะเป็นทุกข์
10. วิริยินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะเป็นอนัตตา
11. ความปรากฏแห่งความประมาท เป็นโทษแห่งสตินทรีย์
12. ความปรากฏแห่งความเร่าร้อนเพราะความประมาท เป็นโทษแห่ง
สตินทรีย์
13. สตินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะไม่เที่ยง
14. สตินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะเป็นทุกข์
15. สตินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะเป็นอนัตตา
16. ความปรากฏแห่งอุทธัจจะ เป็นโทษแห่งสมาธินทรีย์
17. ความปรากฏแห่งความเร่าร้อนเพราะอุทธัจจะ เป็นโทษแห่ง
สมาธินทรีย์
18. สมาธินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะไม่เที่ยง
19. สมาธินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะเป็นทุกข์
20. สมาธินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะเป็นอนัตตา
21. ความปรากฏแห่งอวิชชา เป็นโทษแห่งปัญญินทรีย์
22. ความปรากฏแห่งความเร่าร้อนเพราะอวิชชา เป็นโทษแห่งปัญญินทรีย์
23. ปัญญินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะไม่เที่ยง
24. ปัญญินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะเป็นทุกข์
25. ปัญญินทรีย์มีโทษ เพราะมีสภาวะเป็นอนัตตา
อินทรีย์ 5 มีโทษ เพราะอาการ 25 อย่างนี้ บุคคลรู้ชัดโทษแห่งอินทรีย์ 5
เพราะอาการ 25 อย่างนี้
ค. นิสสรณนิทเทส
แสดงเครื่องสลัดออก (จากอินทรีย์ 5)
[191] อินทรีย์ 5 มีเครื่องสลัดออกด้วยอาการ 180 อย่าง เป็นอย่างไร
บุคคลรู้ชัดเครื่องสลัดออกจากอินทรีย์ 5 ด้วยอาการ 180 อย่าง เป็นอย่างไร คือ
