‘‘ตตฺถ กตมํ มโนโมเนยฺยํ? ติวิธมโนทุจฺจริตสฺส ปหานํ มโนโมเนยฺยํ, ติวิธํ มโนสุจริตํ, มนารมฺมเณ ญาณํ, มโนปริญฺญา, ปริญฺญาสหคโต มคฺโค, มนสฺมิํ ฉนฺทราคปฺปหานํ, จิตฺตสงฺขารนิโรธา สญฺญาเวทยิตนิโรธสมาปตฺติ มโนโมเนยฺย’’นฺติ (มหานิ. 14; จูฬนิ. เมตฺตคูมาณวปุจฺฉานิทฺเทส 21)ฯ

นินฺหาตปาปกนฺติ อคฺคมคฺคชเลน สุฏฺฐุ วิกฺขาลิตปาปมลํฯ

อฏฺฐมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

9. ปฐมราคสุตฺตวณฺณนา

[68] นวเม ยสฺส กสฺสจีติ อนิยมิตวจนํ, ตสฺมา ยสฺส กสฺสจิ ปุคฺคลสฺส คหฏฺฐสฺส วา ปพฺพชิตสฺส วาฯ ราโค อปฺปหีโนติ รญฺชนฏฺเฐน ราโค สมุจฺเฉทวเสน น ปหีโน, มคฺเคน อนุปฺปตฺติธมฺมตํ น อาปาทิโตฯ โทสโมเหสุปิ เอเสว นโยฯ ตตฺถ อปายคมนียา ราคโทสโมหา ปฐมมคฺเคน, โอฬาริกา กามราคโทสา ทุติยมคฺเคน, เตเยว อนวเสสา ตติยมคฺเคน, ภวราโค อวสิฏฺฐโมโห จ จตุตฺถมคฺเคน ปหียนฺติฯ เอวเมเตสุ ปหียนฺเตสุ ตเทกฏฺฐโต สพฺเพปิ กิเลสา ปหียนฺเตวฯ เอวเมเต ราคาทโย ยสฺส กสฺสจิ ภิกฺขุสฺส วา ภิกฺขุนิยา วา อุปาสกสฺส วา อุปาสิกาย วา มคฺเคน อปฺปหีนาฯ พทฺโธ มารสฺสาติ กิเลสมาเรน พทฺโธติ วุจฺจติฯ ยทคฺเคน จ กิเลสมาเรน พทฺโธ, ตทคฺเคน อภิสงฺขารมาราทีหิปิ พทฺโธเยว โหติฯ ปฏิมุกฺกสฺส มารปาโสติ ปฏิมุกฺโก อสฺส อเนน อปฺปหีนกิเลเสน ปุคฺคเลน ตาเยว อปฺปหีนกิเลสตาย มารปาสสงฺขาโต กิเลโส อตฺตโน จิตฺตสนฺตาเน ปฏิมุกฺโก ปเวสิโต, เตน สยํ พนฺธาปิโตติ อตฺโถฯ อถ วา ปฏิมุกฺโก อสฺส ภเวยฺย มารปาโสฯ สุกฺกปกฺเข โอมุกฺกสฺสาติ อวมุกฺโก โมจิโต อปนีโต อสฺสฯ เสสํ วุตฺตวิปริยาเยน เวทิตพฺพํฯ

อิธ คาถา สุกฺกปกฺขวเสเนว อาคตาฯ