‘‘น โข, อาวุโส วิสาข, อริเยน อฏฺฐงฺคิเกน มคฺเคน ตโย ขนฺธา สงฺคหิตา, ตีหิ จ โข, อาวุโส วิสาข, ขนฺเธหิ อริโย อฏฺฐงฺคิโก มคฺโค สงฺคหิโต’’ติอาทีสุ (ม. นิ. 1.462) คุเณฯ อิธาปิ คุเณเยว ทฏฺฐพฺโพฯ ตสฺมา อเสกฺเขน สีลสงฺขาเตน คุเณนาติ อตฺโถฯ สมนฺนาคโตติ สมฺปยุตฺโต สมงฺคีภูโตฯ สมาทหติ เอเตน, สยํ วา สมาทหติ, สมาธานเมว วาติ สมาธิฯ ปกาเรหิ ชานาติ ยถาสภาวํ ปฏิวิชฺฌตีติ ปญฺญาฯ สีลเมว ขนฺโธ สีลกฺขนฺโธฯ เสเสสุปิ เอเสว นโยฯ

ตตฺถ อคฺคผลภูตา สมฺมาวาจา, สมฺมากมฺมนฺโต, สมฺมาอาชีโว จ สภาเวเนว อเสกฺโข สีลกฺขนฺโธ นาม, ตถา สมฺมาสมาธิ อเสกฺโข สมาธิกฺขนฺโธฯ ตทุปการกโต ปน สมฺมาวายามสมฺมาสติโย สมาธิกฺขนฺเธ สงฺคหํ คจฺฉนฺติฯ ตถา สมฺมาทิฏฺฐิ อเสกฺโข ปญฺญากฺขนฺโธฯ ตทุปการกโต สมฺมาสงฺกปฺโป ปญฺญากฺขนฺเธ สงฺคหํ คจฺฉตีติ เอวเมตฺถ อฏฺฐปิ อรหตฺตผลธมฺมา ตีหิ ขนฺเธหิ สงฺคเหตฺวา ทสฺสิตาติ เวทิตพฺพํฯ

ยสฺส เอเต สุภาวิตาติ เยน อรหตา เอเต สีลาทโย อเสกฺขธมฺมกฺขนฺธา สุภาวิตา สุฏฺฐุ วฑฺฒิตา, โส อาทิจฺโจว วิโรจตีติ สมฺพนฺโธฯ ‘‘ยสฺส เจเต’’ติปิ ปฐนฺติฯ เตสญฺจ สทฺโท นิปาตมตฺตํฯ เอวเมตสฺมิํ วคฺเค ปฐมสุตฺเต วฏฺฏํ, ปริโยสานสุตฺเต วิวฏฺฏํ, อิตเรสุ วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํฯ

ทสมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

ปฐมวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

2. ทุติยวคฺโค