พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [2. ทุกนิบาต] 4. อสทิสวรรค 4. คิริทัตตชาดก (184)
รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ
1. กัลยาณธรรมชาดก 2. ทัททรชาดก
3. มักกฏชาดก 4. ทุพภิยมักกฏชาดก
5. อาทิจจุปัฏฐานชาดก 6. กฬายมุฏฐิชาดก
7. ตินทุกชาดก 8. กัจฉปชาดก
9. สตธัมมชาดก 10. ทุทททชาดก
4. อสทิสวรรค
หมวดว่าด้วยอสทิสกุมาร
1. อสทิสชาดก (181)
ว่าด้วยอสทิสกุมาร
(พระศาสดาตรัสเล่าเรื่องอสทิสราชกุมารโพธิสัตว์ทรงขับพระราชาเจ็ดพระนคร
ให้หนีไป ได้ชัยชนะแล้ว ผนวชเป็นฤๅษีกับภิกษุทั้งหลาย จึงตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า)
[61] อสทิสราชบุตรทรงเป็นนักแม่นธนู
มีพลังมาก ยิงได้ไกล ยิงได้อย่างรวดเร็ว
และแม่นยำ ทำลายเป้าใหญ่ ๆ ได้
[62] พระองค์ทรงทำการรบให้ข้าศึกทั้งหมดหนีไป
แต่ไม่เบียดเบียนใคร ๆ
ช่วยพระอนุชาให้ถึงความสวัสดีแล้ว
ทรงเข้าถึงความสำรวม1
อสทิสชาดกที่ 1 จบ
2. สังคามาวจรชาดก (182)
ว่าด้วยช้างเข้าสู่สงคราม
(พระโพธิสัตว์ผู้เป็นคนฝึกช้างของพระราชาสอนช้างว่า)
เชิงอรรถ :
1 ความสำรวม หมายถึงออกผนวช (ขุ.ชา.อ. 3/62/90)
