พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [1. เอกกนิบาต] 13. กุสนาฬิวรรค 10. โกสิยชาดก (130)
9. อัคคิกชาดก (129)
ว่าด้วยสุนัขจิ้งจอกชื่ออัคคิกะ
(พญาหนูโพธิสัตว์กล่าวติเตียนสุนัขจิ้งจอกว่า)
[129] ปอยผมนี้มิได้มีไว้เพราะเหตุแห่งบุญ
มีไว้เพราะเป็นเลสอ้างเพื่อการหากิน
หมู่หนูมีไม่ครบตามจำนวนหาง
อัคคิกะ พอกันทีเถิดสำหรับท่าน
อัคคิกชาดกที่ 9 จบ
10. โกสิยชาดก (130)
ว่าด้วยนางพราหมณีชื่อโกสิยา
(มาณพกล่าวเตือนนางพราหมณีว่า)
[130] นี่นางโกสิยา เธอจงกินยาให้สมกับที่อ้างว่าป่วย
และจงพูดให้สมกับอาหารที่กินเข้าไป
คำพูดกับอาหารที่เธอกินทั้ง 2 อย่างไม่สมกันเลย
โกสิยชาดกที่ 10 จบ
กุสนาฬิวรรคที่ 13 จบ
รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ
1. กุสนาฬิชาดก 2. ทุมเมธชาดก
3. นังคลีสชาดก 4. อัมพชาดก
5. กฏาหกชาดก 6. อสิลักขณชาดก
7. กลัณฑุกชาดก 8. พิฬารวตชาดก
9. อัคคิกชาดก 10. โกสิยชาดก
