พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [1. เอกกนิบาต] 12. หังสิวรรค 5. อนุสาสิกชาดก (115)
3. สิงคาลชาดก (113)
ว่าด้วยพราหมณ์เชื่อสุนัขจิ้งจอก
(รุกขเทวดาโพธิสัตว์ยืนอยู่ที่ค่าคบต้นไม้แล้วกล่าวว่า)
[113] นี่พ่อพราหมณ์ ท่านเชื่อสุนัขจิ้งจอกที่ดื่มสุราหรือ
คนมีศิลปะหาสัก 100 กหาปณะยังไม่มี
สุนัขจิ้งจอกที่ไหนจะมีถึง 200 กหาปณะเล่า
สิงคาลชาดกที่ 3 จบ
4. มิตจินติชาดก (114)
ว่าด้วยปลามิตจินตีช่วยปลาให้พ้นข่าย
(พระศาสดาทรงประมวลเรื่องอดีตมา ตรัสพระคาถานี้ว่า)
[114] ปลาชื่อพหุจินตีและปลาชื่ออัปปจินตี
ทั้ง 2 ตัวติดอยู่ในข่าย
ปลาชื่อมิตจินตีได้ช่วยให้หลุดพ้นจากข่าย
ปลาทั้ง 2 ตัวจึงได้มาพร้อมกันกับปลามิตจินตีในน่านน้ำนั้น
มิตจินติชาดกที่ 4 จบ
5. อนุสาสิกชาดก (115)
ว่าด้วยดีแต่สอนคนอื่น
(หัวหน้านกโพธิสัตว์กล่าวตำหนินางนกป่าว่า)
[115] นางนกป่าชื่ออนุสาสิกา
พร่ำสอนนกเหล่าอื่นอยู่เนืองนิตย์
แต่ตนเองกลับโลภจัด
จึงถูกล้อรถบดขยี้ขาดเป็น 2 ท่อนนอนอยู่ที่หนทางใหญ่
อนุสาสิกชาดกที่ 5 จบ
