พระสุตตันตปิฏก ขุททกนิกาย เถรีคาถา [13. วีสตินิบาต] 4. สุนทรีเถรีคาถา
[319] ท่านพราหมณ์ เราฟังธรรมที่ปราศจากอุปธิกิเลส1
ของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
รู้แจ้งพระสัทธรรมในธรรมเทศนานั้นแล้ว
จึงบรรเทาความเศร้าโศกถึงลูกเสียได้
(สุชาตพราหมณ์กล่าวว่า)
[320] ถึงเรานั้นก็จักไปเมืองมิถิลาเหมือนกัน
ถ้าอย่างไร พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น
ก็คงจะทรงช่วยปลดเปลื้องเราจากทุกข์ทั้งสิ้นได้แน่
[321] พราหมณ์ได้พบพระพุทธเจ้าผู้ทรงหลุดพ้นแล้ว ไม่มีอุปธิกิเลส
พระมุนีผู้ถึงฝั่งแห่งทุกข์ได้ทรงแสดงธรรมโปรดพราหมณ์นั้น
[322] คือ ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ความดับทุกข์
และอริยมรรคมีองค์ 8 เป็นข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์
[323] สุชาตพราหมณ์รู้แจ้งพระสัทธรรม
ในพระธรรมเทศนาคืออริยสัจ 4 นั้นแล้ว
เข้าบวชได้ 3 วัน ก็ได้บรรลุวิชชา 3 แล้ว
(พระสุชาตพราหมณ์กล่าวกับนายสารถีว่า)
[324] มานี่สิ สารถี เธอจงกลับไป
จงมอบรถคันนี้ให้พราหมณีด้วย
และช่วยบอกนางพราหมณีถึงความสบาย ไม่เจ็บป่วยว่า
บัดนี้ สุชาตพราหมณ์บวชได้ 3 วัน ก็ได้บรรลุวิชชา 3 แล้ว
[325] ลำดับนั้น นายสารถีนำรถและทรัพย์ 1,000 กหาปณะ
ไปมอบให้นางพราหมณี และได้บอกนางพราหมณีถึงความสบาย
ไม่เจ็บป่วยว่า บัดนี้ สุชาตพราหมณ์บวชได้ 3 วัน ก็ได้บรรลุ
วิชชา 3 แล้ว
เชิงอรรถ :
1 ปราศจากทุกข์ (ขุ.เถรี.อ. 319/295)
