เมนู

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [2. จูฬวรรค] 4. มงคลสูตร
(พระผู้มีพระภาคตรัสตอบดังนี้)
[262] (1) การไม่คบคนพาล (2) การคบแต่บัณฑิต
(3) การบูชาคนที่ควรบูชา
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[263] (4) การอยู่ในถิ่นที่เหมาะสม
(5) การได้สร้างบุญไว้ในปางก่อน (6) การตั้งตนไว้ชอบ
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[264] (7) ความเป็นพหูสูต (8) ความเป็นผู้มีศิลปะ
(9) วินัยที่ศึกษามาดี (10) วาจาสุภาษิต
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[265] (11) การบำรุงมารดาบิดา (12) การสงเคราะห์บุตร
(13) การสงเคราะห์ภรรยา (14) การทำงานไม่อากูล
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[266] (15) การให้ทาน (16) การประพฤติธรรม
(17) การสงเคราะห์ญาติ (18) การงานที่ไม่มีโทษ
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[267] (19) การงดเว้นจากบาป (20) การงดเว้นจากการดื่มน้ำเมา
(21) ความไม่ประมาทในธรรม
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[268] (22) ความเคารพ (23) ความถ่อมตน (24) ความสันโดษ
(25) ความกตัญญู (26) การฟังธรรมตามกาล
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[269] (27) ความอดทน (28) ความเป็นคนว่าง่าย
(29) การพบเห็นสมณะ (30) การสนทนาธรรมตามกาล
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 25 หน้า :562 }


พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [2. จูฬวรรค] 5. สูจิโลมสูตร
[270] (31) การเผาผลาญบาป (32) การประพฤติพรหมจรรย์
(33) การเห็นอริยสัจ (34) การทำนิพพานให้แจ้ง
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[271] (35) จิตของผู้ที่ถูกโลกธรรมกระทบแล้วไม่หวั่นไหว
(36) จิตไม่เศร้าโศก (37) จิตปราศจากธุลี (38) จิตเกษม
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
[272] เทวดาและมนุษย์ทำมงคลดังกล่าวมานี้แล้ว
ไม่พ่ายแพ้ในข้าศึกทั้งปวง ย่อมถึงความสวัสดีในที่ทุกสถาน
ทั้ง 38 ประการนั้น เป็นมงคลอันสูงสุด
ของเทวดาและมนุษย์เหล่านั้น
มงคลสูตรที่ 4 จบ

5. สูจิโลมสูตร1
ว่าด้วยสูจิโลมยักษ์ทูลถามปัญหา
ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่บนแท่นหิน ในที่อาศัยของสูจิโลมยักษ์
ใกล้หมู่บ้านคยา สมัยนั้น ขรยักษ์และสูจิโลมยักษ์เดินผ่านเข้ามาใกล้ ๆ พระผู้มี
พระภาค ทันใดนั้น ขรยักษ์ได้กล่าวกับสูจิโลมยักษ์ว่า “นั่น สมณะ” สูจิโลมยักษ์
กลับกล่าวว่า “นั่น ไม่ใช่สมณะจริง แต่เป็นสมณะปลอม เดี๋ยวก็รู้ว่าสมณะจริงหรือ
สมณะปลอมกันแน่”
ต่อจากนั้น สูจิโลมยักษ์เข้าไปหาพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ น้อมกายเข้าไป
จนชิดพระผู้มีพระภาค พระผู้มีพระภาคทรงขยับพระวรกายออกไป สูจิโลมยักษ์
จึงกล่าวกับพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า “สมณะ ท่านกลัวข้าพเจ้าหรือ”
พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า “ยักษ์เอ๋ย เราไม่เคยกลัวท่านเลย แต่สัมผัสของท่าน
หยาบกร้านเหลือเกิน”

เชิงอรรถ :
1 ดูเทียบ สํ.ส. (แปล) 15/237/339, ขุ.ม. (แปล) 29/5/13

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 25 หน้า :563 }