พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ [4. จตุกกนิบาต] 1. พราหมณธัมมยาคสูตร
4. จตุกกนิบาต
1. พราหมณธัมมยาคสูตร
ว่าด้วยการบูชายัญด้วยธรรมของผู้เป็นพราหมณ์
[100] แท้จริง พระสูตรนี้ พระผู้มีพระภาคตรัสไว้แล้ว พระสูตรนี้ พระอรหันต์
กล่าวไว้แล้ว ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
ภิกษุทั้งหลาย เรานี้แลเป็นพราหมณ์ผู้ควรแก่การขอ ขวนขวายในธรรมทาน
ตลอดเวลา ทรงไว้ซึ่งอัตภาพสุดท้าย เป็นศัลยแพทย์ ผ่าตัดกิเลสผู้เชี่ยวชาญ
เธอทั้งหลายเป็นบุตร ผู้เนื่องในอกของเรา คือ เกิดแต่ปาก เกิดแต่ธรรม ธรรม
สร้างสรรค์ไว้ จงเป็นธรรมทายาทเถิด อย่าเป็นอามิสทายาทเลย
ภิกษุทั้งหลาย ทาน 2 อย่างนี้ คือ (1) อามิสทาน (2) ธรรมทาน บรรดา
ทาน 2 อย่างนี้ ธรรมทานเป็นเลิศ
การจำแนก 2 อย่างนี้ คือ (1) การจำแนกอามิส (2) การจำแนกธรรม
บรรดาการจำแนก 2 อย่างนี้ การจำแนกธรรมเป็นเลิศ
การอนุเคราะห์ 2 อย่างนี้ คือ (1) การอนุเคราะห์ด้วยอามิส (2) การอนุเคราะห์
ด้วยธรรม บรรดาการอนุเคราะห์ 2 อย่างนี้ การอนุเคราะห์ด้วยธรรมเป็นเลิศ
การบูชายัญ 2 อย่างนี้ คือ (1) การบูชายัญด้วยอามิส (2) การบูชายัญ
ด้วยธรรม บรรดาการบูชายัญ 2 อย่างนี้ การบูชายัญด้วยธรรมเป็นเลิศ
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสเนื้อความดังกล่าวมานี้แล้ว ในพระสูตรนั้น จึงตรัส
คาถาประพันธ์ดังนี้ว่า
