พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อุทาน [7. จูฬวรรค] รวมพระสูตรที่มีในวรรค
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย อุบาสิกาเหล่านั้นที่เป็นโสดาบันก็มีที่
เป็นสกทาคามินีก็มี ที่เป็นอนาคามินีก็มี ภิกษุทั้งหลาย อุบาสิกาเหล่านั้นทั้งหมด
ชื่อว่าไม่ตายเปล่า1
ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนั้นแล้ว จึงทรงเปล่งอุทานนี้
ในเวลานั้นว่า
พุทธอุทาน
สัตว์โลกมีโมหะเป็นเครื่องผูกพัน
ย่อมปรากฏเหมือนสมบูรณ์ด้วยเหตุ
คนพาลมีอุปธิเป็นเครื่องผูกพัน ถูกความมืดหุ้มห่อไว้
ย่อมปรากฏเหมือนยั่งยืนนิรันดร์
แต่ผู้เห็นอยู่ ย่อมไม่มีกิเลสเครื่องกังวล
อุเทนสูตรที่ 10 จบ
จูฬวรรคที่ 7 จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
1. ปฐมลกุณฏกภัททิยสูตร 2. ทุติยลกุณฏกภัททิยสูตร
3. ปฐมสัตตสูตร 4. ทุติยสัตตสูตร
5. อปรลกุณฏกภัททิยสูตร 6. ตัณหาสังขยสูตร
7. ปปัญจักขยสูตร 8. กัจจานสูตร
9. อุทปานสูตร 10. อุเทนสูตร
เชิงอรรถ :
1 ไม่ตายเปล่า หมายถึงไม่ไร้ผล คือบรรลุสามัญญผล (ผลแห่งความเป็นสมณะ) (ขุ.อุ.อ. 70/411)
