พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ 1. ยมกวรรค 8. สัญชยวัตถุ
จะนุ่งห่มผ้ากาสาวะ
ผู้นั้นไม่ควรที่จะนุ่งห่มผ้ากาสาวะเลย
[10] ส่วนผู้ใดคายกิเลสดุจน้ำฝาด
ตั้งมั่นดีแล้วในศีล1 ประกอบด้วยทมะและสัจจะ
ผู้นั้นแลควรที่จะนุ่งห่มผ้ากาสาวะได้2
8. สัญชยวัตถุ
เรื่องสัญชัยปริพาชก
(พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่ภิกษุทั้งหลาย ดังนี้)
[11] ชนเหล่าใดเห็นสิ่งที่ไม่มีสาระ3ว่ามีสาระ
และเห็นสิ่งที่มีสาระ4ว่าไม่มีสาระ
ชนเหล่านั้น ชื่อว่ามีความดำริผิดเป็นทางปฏิบัติ
ย่อมไม่ประสบสิ่งที่มีสาระ5
[12] ส่วนชนเหล่าใดที่รู้สิ่งที่มีสาระว่ามีสาระ
และรู้สิ่งที่ไม่มีสาระว่าไม่มีสาระ
ชนเหล่านั้น ชื่อว่ามีความดำริชอบเป็นทางปฏิบัติ
ย่อมประสบสิ่งที่มีสาระ
เชิงอรรถ :
1 ศีล ในที่นี้หมายถึงปาริสุทธิศีล 4 ประการ (ขุ.ธ.อ. 1/72)
2 ดูเทียบ ขุ.เถร. (แปล) 26/969-970/498, ขุ.ชา. (แปล) 27/141-142/102, 122-123/558
3 สิ่งที่ไม่มีสาระ หมายถึงปัจจัย 4 มิจฉาทิฏฐิมีวัตถุ 10 และธรรมเทศนาที่ส่งเสริมมิจฉาทิฏฐินั้น (ขุ.ธ.อ.
1/101)
4 สิ่งที่มีสาระ หมายถึงสัมมาทิฏฐิมีวัตถุ 10 และธรรมเทศนาที่ส่งเสริมสัมมาทิฏฐินั้น (ขุ.ธ.อ. 1/101)
5 สาระ ในที่นี้หมายถึงสีลสาระ สมาธิสาระ ปัญญาสาระ วิมุตติสาระ วิมุตติญาณทัสสนสาระ ปรมัตถสาระ
และนิพพาน (ขุ.ธ.อ. 1/101)
