พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ธรรมบท 26. พราหมณวรรค 40. เทวหิตพราหมณวัตถุ
39. อังคุลิมาลเถรวัตถุ
เรื่องพระองคุลิมาลเถระ
(พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่ภิกษุทั้งหลาย ดังนี้)
[422] ผู้องอาจ ผู้ประเสริฐ ผู้แกล้วกล้า
ผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่ ผู้ชำนะแล้ว
ผู้ไม่หวั่นไหว ผู้ชำระแล้ว และตรัสรู้แล้ว
เราเรียกว่า พราหมณ์
40. เทวหิตพราหมณวัตถุ
เรื่องเทวหิตพราหมณ์
(พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่เทวหิตพราหมณ์ ดังนี้)
[423] ผู้ใดระลึกอดีตชาติได้1 เห็นสวรรค์และอบาย
บรรลุภาวะที่สิ้นสุดการเกิด2
หมดภารกิจ3เพราะรู้ยิ่ง เป็นมุนี
เป็นผู้อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว
เราเรียกผู้นั้นว่า พราหมณ์
พราหมณวรรคที่ 26 จบ
เชิงอรรถ :
1 ระลึกอดีตชาติได้ หมายถึงมีทิพยจักษุญาณเห็นสวรรค์ 26 ชั้น และอบายภูมิ 4 เป็นต้น (ขุ.ธ.อ. 8/191)
2 ภาวะที่สิ้นสุดการเกิด หมายถึงอรหัตตผล (ขุ.ธ.อ. 8/191)
3 หมดภารกิจ หมายถึงหมดหน้าที่กำหนดรู้(ปริญญากิจ) หมดหน้าที่ละ(ปหานกิจ) และหมดหน้าที่ทำ
ให้แจ้ง(สัจฉิกิริยากิจ) (ขุ.ธ.อ. 8/191)
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ธรรมบท รวมวรรคในธรรมบท
รวมวรรคในธรรมบท
1. ยมกวรรค 2. อัปปมาทวรรค
3. จิตตวรรค 4. ปุปผวรรค
5. พาลวรรค 6. ปัณฑิตวรรค
7. อรหันตวรรค 8. สหัสสวรรค
9. ปาปวรรค 10. ทัณฑวรรค
11. ชราวรรค 12. อัตตวรรค
13. โลกวรรค 14. พุทธวรรค
15. สุขวรรค 16. ปิยวรรค
17. โกธวรรค 18. มลวรรค
19. ธัมมัฏฐวรรค 20. มัคควรรค
21. ปกิณณกวรรค 22. นิรยวรรค
23. นาควรรค 24. ตัณหาวรรค
25. ภิกขุวรรค 26. พราหมณวรรค
รวมเป็น 26 วรรค อันพระพุทธเจ้าผู้เป็นเผ่าพันธุ์แห่งพระอาทิตย์ ทรงแสดง
ไว้แล้ว
