พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต [1. ปฐมปัณณาสก์] 4. อุปาลิวรรค 2. ปาติโมกขัฏฐปนาสูตร
9. เพื่อความตั้งมั่นแห่งสัทธรรม
10. เพื่อเอื้อเฟื้อวินัย1
อุบาลี ตถาคตบัญญัติสิกขาบท แสดงปาติโมกข์แก่เหล่าสาวกโดยอาศัย
อำนาจประโยชน์ 10 ประการนี้แล
อุปาลิสูตรที่ 1 จบ
2. ปาติโมกขัฏฐปนาสูตร
ว่าด้วยเหตุงดสวดปาติโมกข์
[32] ท่านพระอุบาลีทูลถามว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เหตุงดสวดปาติโมกข์
มีเท่าไรหนอ
พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า อุบาลี เหตุงดสวดปาติโมกข์ 10 ประการ
เหตุงดสวดปาติโมกข์ 10 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. ภิกษุผู้ต้องอาบัติปาราชิกนั่งอยู่ในบริษัทนั้น
2. กถาว่าด้วยปาราชิกยังทำค้างอยู่
3. อนุปสัมบันนั่งอยู่ในบริษัทนั้น
4. กถาว่าด้วยอนุปสัมบันยังทำค้างอยู่
5. ผู้บอกลาสิกขานั่งอยู่ในบริษัทนั้น
6. กถาว่าด้วยผู้บอกลาสิกขายังทำค้างอยู่
เชิงอรรถ :
1 ข้อ 1, 2 ทรงบัญญัติเพื่อประโยชน์แก่ส่วนรวม คือสงฆ์
ข้อ 3, 4 ทรงบัญญัติเพื่อประโยชน์แก่บุคคล
ข้อ 5, 6 ทรงบัญญัติเพื่อประโยชน์แก่ความบริสุทธิ์หรือแก่ชีวิต
ข้อ 7, 8 ทรงบัญญัติเพื่อประโยชน์แก่ประชาชน
ข้อ 9, 10 ทรงบัญญัติเพื่อประโยชน์แก่พระศาสนา
ข้อ 10 คำว่า เพื่อเอื้อเฟื้อวินัย หมายถึงเพื่อเชิดชูค้ำจุนประคับประคองพระวินัย 4 อย่าง คือ สังวรวินัย
ปหานวินัย สมถวินัย บัญญัติวินัย (วิ.อ. 1/39/236-7)
