เมนู

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต [5. ปัญจมปัณณาสก์] 2. สามัญญวรรค
7. ตนเองเป็นผู้ประพฤติผิดในกาม
8. ชักชวนผู้อื่นให้ประพฤติผิดในกาม
9. เป็นผู้พอใจการประพฤติผิดในกาม
10. ตนเองเป็นผู้พูดเท็จ
11. ชักชวนผู้อื่นให้พูดเท็จ
12. เป็นผู้พอใจการพูดเท็จ
13. ตนเองเป็นผู้พูดส่อเสียด
14. ชักชวนผู้อื่นให้พูดส่อเสียด
15. เป็นผู้พอใจการพูดส่อเสียด
16. ตนเองเป็นผู้พูดคำหยาบ
17. ชักชวนผู้อื่นให้พูดคำหยาบ
18. เป็นผู้พอใจการพูดคำหยาบ
19. ตนเองเป็นผู้พูดเพ้อเจ้อ
20. ชักชวนผู้อื่นให้พูดเพ้อเจ้อ
21. เป็นผู้พอใจการพูดเพ้อเจ้อ
22. ตนเองเป็นผู้เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
23. ชักชวนผู้อื่นให้เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
24. เป็นผู้พอใจความเพ่งเล็งอยากได้ของเขา
25. ตนเองเป็นผู้มีจิตพยาบาท
26. ชักชวนผู้อื่นให้มีจิตพยาบาท
27. เป็นผู้พอใจความมีจิตพยาบาท
28. ตนเองเป็นมิจฉาทิฏฐิ
29. ชักชวนผู้อื่นให้เป็นมิจฉาทิฏฐิ
30. เป็นผู้พอใจความเป็นมิจฉาทิฏฐิ
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 30 ประการนี้แล ย่อมดำรงอยู่ใน
นรก เหมือนถูกนำไปฝังไว้

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 24 หน้า :373 }