พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต [4. จตุตถปัณณาสก์] 1. ปุคคลวรรค 2-12. ภชิตัพพาทิสูตร
[164] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ ย่อมครอบงำมานะไม่ได้ ...
บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ ย่อมครอบงำมานะได้ ...
[165] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ ย่อมไม่เจริญด้วยปัญญา ...
บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ ย่อมเจริญด้วยปัญญา ...
[166] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ ย่อมประสพ1สิ่งไม่ใช่บุญเป็น
อันมาก
ธรรม 10 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. มิจฉาทิฏฐิ 2. มิจฉาสังกัปปะ
3. มิจฉาวาจา 4. มิจฉากัมมันตะ
5. มิจฉาอาชีวะ 6. มิจฉาวายามะ
7. มิจฉาสติ 8. มิจฉาสมาธิ
9. มิจฉาญาณะ 10. มิจฉาวิมุตติ
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการนี้แล ย่อมประสพสิ่งไม่
ใช่บุญเป็นอันมาก
บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ ย่อมประสพบุญเป็นอันมาก
ธรรม 10 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. สัมมาทิฏฐิ 2. สัมมาสังกัปปะ
3. สัมมาวาจา 4. สัมมากัมมันตะ
5. สัมมาอาชีวะ 6. สัมมาวายามะ
7. สัมมาสติ 8. สัมมาสมาธิ
9. สัมมาญาณะ 10. สัมมาวิมุตติ
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการนี้แล ย่อมประสพบุญ
เป็นอันมาก
ภชิตัพพาทิสูตรที่ 2-12 จบ
ปุคคลวรรคที่ 1 จบ
เชิงอรรถ :
1 ประสพ (ปสวติ) หมายถึงได้รับผลตอบ (ปฏิลภติ) (องฺ.ติก.อ. 2/46/154)
