เมนู

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต [4. จตุตถปัณณาสก์] 1. ปุคคลวรรค 2-12. ภชิตัพพาทิสูตร

7. สัมมาสติ (ระลึกชอบ) 8. สัมมาสมาธิ (ตั้งจิตมั่นชอบ)
9. สัมมาญาณะ (รู้ชอบ) 10. สัมมาวิมุตติ (หลุดพ้นชอบ)

ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการนี้แล เป็นผู้ควรเสพ
เสวิตัพพสูตรที่ 1 จบ

2-12. ภชิตัพพาทิสูตร
ว่าด้วยบุคคลที่ควรคบ1เป็นต้น
[156] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ไม่ควรคบ ...
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ควรคบ ...
[157] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ไม่ควรเข้าไปนั่งใกล้2 ...
บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ควรเข้าไปนั่งใกล้ ...
[158] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ไม่ควรบูชา ... บุคคล
ประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ควรบูชา ...
[159] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ไม่ควรสรรเสริญ ...
บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ควรสรรเสริญ ...
[160] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ไม่ควรเคารพ ... บุคคล
ประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ควรเคารพ ...
[161] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ไม่ควรยำเกรง ... บุคคล
ประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ควรยำเกรง ...
[162] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ไม่ควรให้ยินดี ... บุคคล
ประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ควรให้ยินดี ...
[163] บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ ย่อมไม่บริสุทธิ์ ... บุคคล
ประกอบด้วยธรรม 10 ประการ ย่อมบริสุทธิ์ ...

เชิงอรรถ :
1 คบ ในที่นี้หมายถึงให้ความสนิทสนม (องฺ.ติก.อ. 2/26/104)
2 เข้าไปนั่งใกล้ หมายถึงเข้าไปนั่งใกล้แล้วสักการะ เคารพอยู่เสมอ ๆ (องฺ.ติก.อ. 2/26/104)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 24 หน้า :299 }