พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต [4. จตุตถปัณณาสก์] 1. ปุคคลวรรค 1. เสวิตัพพสูตร
4. จตุตถปัณณาสก์
1.ปุคคลวรรค
หมวดว่าด้วยบุคคล
1. เสวิตัพพสูตร
ว่าด้วยบุคคลที่ควรเสพ1
[155] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 10
ประการ เป็นผู้ไม่ควรเสพ
ธรรม 10 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. มิจฉาทิฏฐิ (เห็นผิด) 2. มิจฉาสังกัปปะ (ดำริผิด)
3. มิจฉาวาจา (เจรจาผิด) 4. มิจฉากัมมันตะ (กระทำผิด)
5. มิจฉาอาชีวะ (เลี้ยงชีพผิด) 6. มิจฉาวายามะ (พยายามผิด)
7. มิจฉาสติ (ระลึกผิด) 8. มิจฉาสมาธิ (ตั้งจิตมั่นผิด)
9. มิจฉาญาณะ (รู้ผิด) 10. มิจฉาวิมุตติ (หลุดพ้นผิด)
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม 10. ประการนี้แล เป็นผู้ไม่ควรเสพ
บุคคลประกอบด้วยธรรม 10 ประการ เป็นผู้ควรเสพ
ธรรม 10 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. สัมมาทิฏฐิ (เห็นชอบ) 2. สัมมาสังกัปปะ (ดำริชอบ)
3. สัมมาวาจา (เจรจาชอบ) 4. สัมมากัมมันตะ (กระทำชอบ)
5. สัมมาอาชีวะ (เลี้ยงชีพชอบ) 6. สัมมาวายามะ (พยายามชอบ)
เชิงอรรถ :
1 เสพ ในที่นี้หมายถึงเข้าไปหา (องฺ.ติก.อ. 2/26/104)
