พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย นวกนิบาต [2.ทุติยปัณณาสก์] 1.เขมวรรค 2. เขมัปปัตตสูตร
2. ทุติยปัณณาสก์
1. เขมวรรค
หมวดว่าด้วยเหตุให้ตรัสเรียกว่า เขมะ
1. เขมสูตร
ว่าด้วยเหตุให้ตรัสเรียกว่า เขมะ
[52] ท่านพระอุทายีถามว่า ผู้มีอายุ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เขมะ1 เขมะ
ผู้มีอายุ ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ พระผู้มีพระภาคจึงตรัสเขมะ
พระอานนท์ตอบว่า ผู้มีอายุ ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ สงัดจากกาม ฯลฯ
บรรลุปฐมฌาน ฯลฯ ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ พระผู้มีพระภาคจึงตรัสเขมะ โดยปริยายแล้ว
ฯลฯ2
ภิกษุล่วงเนวสัญญานาสัญญายตนฌานโดยประการทั้งปวง บรรลุสัญญา-
เวทยิตนิโรธอยู่ อาสวะทั้งหลายของเธอหมดสิ้นแล้ว เพราะเห็นด้วยปัญญา ด้วยเหตุ
เพียงเท่านี้ พระผู้มีพระภาคจึงตรัสเขมะ โดยนิปปริยายแล้ว
เขมสูตรที่ 1 จบ
2. เขมัปปัตตสูตร
ว่าด้วยเหตุให้ตรัสเรียกว่า เขมปัตตะ
[53] ท่านพระอุทายีถามว่า ผู้มีอายุ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เขมปัตตะ
เขมปัตตะ
ฯลฯ
เขมัปปัตตสูตรที่ 2 จบ
เชิงอรรถ :
1 เขมะ ในที่นี้หมายถึงไม่มีอุปัททวะ (องฺ.นวก.อ. 3/52/317)
2 ดูความเต็มเทียบกับนวกนิบาต ข้อ 43 (กายสักขีสูตร) ในเล่มนี้
