เมนู

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต 8.วินยวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
5. สงฆ์พึงให้เยภุยยสิกา 6. สงฆ์พึงให้ตัสสปาปิยสิกา
7. สงฆ์พึงให้ติณวัตถารกะ
ภิกษุทั้งหลาย อธิกรณสมถธรรม 7 ประการนี้แล เพื่อระงับเพื่อดับอธิกรณ์
ที่เกิดขึ้นแล้ว ๆ
อธิกรณสมถสูตรที่ 10 จบ
วินยวรรคที่ 8 จบ

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. ปฐมวินยธรสูตร 2. ทุติยวินยธรสูตร
3. ตติยวินยธรสูตร 4. จตุตถวินยธรสูตร
5. ปฐมวินยธรโสภณสูตร 6. ทุติยวินยธรโสภณสูตร
7. ตติยวินยธรโสภณสูตร 8. จตุตถวินยธรโสภณสูตร
9. สัตถุสาสนสูตร 10. อธิกรณสมถสูตร


เชิงอรรถ :
เยภุยยสิกา หมายถึงวิธีระงับอธิกรณ์โดยตัดสินตามเสียงข้างมาก สงฆ์จะใช้วิธีการนี้ในกรณีที่บุคคลหลาย
ฝ่ายมีความเห็นไม่ตรงกัน
ตัสสปาปิยสิกา หมายถึงวิธีระงับอธิกรณ์โดยตัดสินลงโทษแก่ผู้กระทำผิด เมื่อสงฆ์พิจารณาตามหลักฐาน
พยานแล้วเห็นว่ามีความผิดจริง แม้เธอจะไม่รับสารภาพก็ตาม
ติณวัตถารกะ หมายถึงวิธีระงับอธิกรณ์โดยให้ทั้ง 2 ฝ่ายประนีประนอมกัน เปรียบเหมือนเอาหญ้ากลบไว้
ไม่ต้องชำระสะสางความ วิธีนี้ใช้ระงับอธิกรณ์ที่ยุ่งยาก เช่น กรณีพิพาทกันของภิกษุชาวกรุงโกสัมพี ดู
กงฺขา.ฏีกา 470 (วิ.อ. 3/195/292-293, 202/293, 207/294, 212/294-295, 340/487,
483/548) และดู วิ.จู. 6/185-212/218-243, วิ.ป. 8/275/210

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 23 หน้า :180 }