พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต [2. ทุติยปัณณาสก์] 9. สีติวรรค 9. ทุติยอภัพพัฏฐานสูตร
4. เป็นผู้ไม่อาจอยู่อย่างไม่มีความเคารพ ไม่มีความยำเกรงในสิกขา
5. เป็นผู้ไม่อาจกลับมาสู่เหตุที่ไม่ควรเข้าถึง1
6. เป็นผู้ไม่อาจให้ภพที่ 82 เกิดขึ้นได้
ภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการนี้แล
ปฐมอภัพพัฏฐานสูตรที่ 8 จบ
9. ทุติยอภัพพัฏฐานสูตร
ว่าด้วยฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ สูตรที่ 2
[93] ภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการนี้
ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการ อะไรบ้าง คือ
บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ
1. เป็นผู้ไม่อาจยึดถือสังขารว่าเป็นของเที่ยง
2. เป็นผู้ไม่อาจยึดถือสังขารว่าเป็นสุข
3. เป็นผู้ไม่อาจยึดถือธรรมว่าเป็นอัตตา
4. เป็นผู้ไม่อาจทำอนันตริยกรรม3
5. เป็นผู้ไม่อาจเชื่อความบริสุทธิ์โดยถือมงคลตื่นข่าว4
6. เป็นผู้ไม่อาจแสวงหาเขตบุญนอกศาสนานี้
ภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการนี้แล
ทุติยอภัพพัฏฐานสูตรที่ 9 จบ
เชิงอรรถ :
1 เหตุที่ไม่ควรเข้าถึง ในที่นี้หมายถึงเวร 5 ได้แก่ (ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ เสพของ
มึนเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นเหตุแห่งความประมาท) และทิฏฐิ 62 ประการ (องฺ.ฉกฺก.อ. 3/92-95/
155) ดู ที.สี. (แปล) 9/28-146/11-46 ประกอบ
2 ภพที่ 8 หมายถึงปฏิสนธิที่ 8 ในชั้นกามาวจร (ผู้ได้โสดาบันจะถือปฏิสนธิไม่เกิน 7 ครั้ง) (องฺ.ฉกฺก.อ.
3/92-95/155)
3 ดู อภิ.วิ. (แปล) 35/941/595, องฺ.ฉกฺก.อ. 3/86/155
4 ถือมงคลตื่นข่าว หมายถึงถือว่ารูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เป็นมงคล (องฺ.ฉกฺก.อ. 3/92-95/155)
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต [2. ทุติยปัณณาสก์] 9. สีติวรรค 11. จตุตถอภัพพัฏฐานสูตร
10. ตติยอภัพพัฏฐานสูตร
ว่าด้วยฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ สูตรที่ 3
[94] ภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการนี้
ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการ อะไรบ้าง คือ
บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ
1. เป็นผู้ไม่อาจฆ่ามารดา
2. เป็นผู้ไม่อาจฆ่าบิดา
3. เป็นผู้ไม่อาจฆ่าพระอรหันต์
4. เป็นผู้ไม่อาจมีจิตคิดประทุษร้ายทำพระโลหิตของตถาคตให้ห้อขึ้น
5. เป็นผู้ไม่อาจทำลายสงฆ์ให้แตกกัน
6. เป็นผู้ไม่อาจนับถือศาสดาอื่น
ภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการนี้แล
ตติยอภัพพัฏฐานสูตรที่ 10 จบ
11. จตุตถอภัพพัฏฐานสูตร
ว่าด้วยฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ สูตรที่ 4
[95] ภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการนี้
ฐานะที่ไม่อาจเป็นได้ 6 ประการ อะไรบ้าง คือ
บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ
1. เป็นผู้ไม่อาจยึดถือสุขและทุกข์ที่ตนเองทำไว้1
2. เป็นผู้ไม่อาจยึดถือสุขและทุกข์ที่ผู้อื่นทำไว้
3. เป็นผู้ไม่อาจยึดถือสุขและทุกข์ที่ตนเองและผู้อื่นทำไว้
เชิงอรรถ :
1 หมายถึงไม่อาจยึดถือสุขและทุกข์ตามอำนาจทิฏฐิของตนได้ (องฺ.ฉกฺก.อ. 3/95/155)
