เมนู

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต [5. ปัญจมปัณณาสก์] 5. ทุจจริตวรรค 5. ทุติยทุจจริตสูตร
4. หลงลืมสติตาย
5. หลังจากตายแล้ว ย่อมไปเกิดในอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
ภิกษุทั้งหลาย มโนทุจริตมีโทษ 5 ประการนี้แล
ภิกษุทั้งหลาย มโนสุจริตมีอานิสงส์ 5 ประการนี้
อานิสงส์ 5 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. แม้ตนก็ติเตียนตนเองไม่ได้
2. ผู้รู้ใคร่ครวญแล้วย่อมสรรเสริญ
3. กิตติศัพท์อันงามย่อมขจรไป
4. ไม่หลงลืมสติตาย
5. หลังจากตายแล้วย่อมไปเกิดในอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
ภิกษุทั้งหลาย มโนสุจริตมีอานิสงส์ 5 ประการนี้แล
ปฐมมโนทุจจริตสูตรที่ 4 จบ

5. ทุติยทุจจริตสูตร
ว่าด้วยทุจริต สูตรที่ 2
[245] ภิกษุทั้งหลาย ทุจริตมีโทษ 5 ประการนี้
โทษ 5 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. แม้ตนก็ติเตียนตนเองได้
2. ผู้รู้ใคร่ครวญแล้วย่อมติเตียน
3. กิตติศัพท์อันชั่วย่อมกระฉ่อนไป
4. เสื่อมจากสัทธรรม
5. ตั้งอยู่ในอสัทธรรม1
ภิกษุทั้งหลาย ทุจริตมีโทษ 5 ประการนี้แล
ภิกษุทั้งหลาย สุจริตมีอานิสงส์ 5 ประการนี้

เชิงอรรถ :
1 สัทธรรม หมายถึงกุศลกรรมบถ 10 ประการ
อสัทธรรม หมายถึง อกุศลกรรมบถ 10 ประการ (องฺ.ปญฺจก.อ. 3/241-248/93)

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 22 หน้า :386 }